The scars of Sri Lanka’s civil war
by Miguel Candela & Zigor Aldama
6 JUN 2016
![In northern Sri Lanka, close to where the Liberation Tigers of Tamil Eelam were defeated in 2009, ending almost 26 years of civil war, a victory monument has been erected. It depicts a soldier holding a gun with a pigeon sitting upon it in one hand and the Sri Lankan flag in the other. But for many, the scars of the war have not yet healed. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/c22d959a2b54422a85bec86b17f55783_6.jpg)
On May 18, 2009, Colombo declared the end of the 26-year civil war between the Sri Lankan government and the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), also known as the Tamil Tigers.
It was presented as the beginning of a new era of peace, national reconciliation and development.
But for many of those in the north and east of the country, where the worst of the war was experienced, that harmony cannot materialise when so many scars of war remain.
Thaya Malar’s son disappeared without a trace after the war. “During the last battle, the LTTE was desperate and forced all the men in the village to fight with them,” she recalls. “Our 16-year-old son had to leave with them but managed to escape.”
When the war ended, the teenager returned home. But his mother says he disappeared one night. She is convinced that the Sri Lankan army had something to do with his disappearance. “That night, we saw military patrols, and two people told us that they saw him at a soldiers’ camp,” she says.
In January 2013, she wrote a letter to the then president, Mahinda Rajapaksa, pleading for information, but says she received no response.
Human Rights Watch has called on the Sri Lankan government to investigate alleged abuses, including enforced disappearances, committed by both sides during the war.
Elango* is a Tamil activist who believes that members of the Tigers were “heroes who died for the freedom of the Tamils”, but that the group also made many mistakes. “During the final battle, the LTTE required each Tamil family to provide at least one man to fight,” he says. “In the last days of the war, they even used civilians as human shields, something that many will never forget. If we are to succeed, we need to enact a system that is fair and humane.”
*Not his real name.
![A sign warns of hidden landmines in Mullivaikal on the northeastern coast of Sri Lanka. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/0799fc19c44d4cf0806f9e36403958ee_6.jpg)
![Anthony Fernando, a Tamil civilian, stands at the entrance of his house in the Mullaitivu district, which was badly damaged during the fighting. His wife and daughter were killed during the war. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/c88b078ddacc4fda857fc1c3ce50c70f_6.jpg)
![Children play outside their bullet-riddled home in Mullivaikal, which is where the final battle of Sri Lanka's civil war took place. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/1b72656babc54161a206bbc34b254325_6.jpg)
![Scenes of death and destruction remain as though frozen in time in parts of the north: Masses of twisted metal, hit by bullets and shells, line the sides of roads. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/383aa1498a8942d7ba19685ef93917b7_6.jpg)
![A Tamil devotee prays at a Hindu temple in Mannar district, in Sri Lanka's northwest. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/5c9665800c1c4edc8044d1dea1b35c04_6.jpg)
![Two intoxicated Tamil passengers ride on a battered local bus. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/74bc991bf0ca431aa92ed17454d58e65_6.jpg)
![A patient suffering from mental and physical ailments in a Christian rehabilitation centre. Decades of conflict have taken an emotional and psychological toll on many Sri Lankans. According to Basic Needs Sri Lanka, an NGO working to improve the lives of the mentally ill, the north and east of the country are the worst for those with mental health issues. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/f870af630ec34c1c917d38c2e7931b1c_6.jpg)
![A boy still suffers from physical injuries he received during the civil war. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/3463d3911af7472e8f561579a0bfc6f6_6.jpg)
!['In the last weeks of the war, my family had been dispersed, but on May 14, 2009, we all managed to get together in the 'safe zone' the army had established in Mullivaikal. They said civilians wouldn't be harmed there, so we found shelter in a small house ... We were happy to be together at last. But that same night, the building was shelled ... My husband was lying on the ground and, when I turned him around, I saw his chest open. He was dead. Next to him was my oldest daughter. She was holding her intestines in her hands, sure that she was going to die,' remembers Balasubramaniam Annaludchumy, who lost five members of her family that night. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/b2640f294431443c94fa9219c49fc37f_6.jpg)
![Kunarathiram Soba has suffered from heart problems since her husband was killed during the war. Like many widows, she still wears a bindi, a red dot on her forehead to indicate that she is married, because she fears being raped or attacked otherwise. 'Rapists fear revenge [from a husband],' she explains. [Miguel Candela/Al Jazeera]](https://www.aljazeera.com/mritems/Images/2015/12/21/9e040e7b3a7a4716bf01773308b1631e_6.jpg)
Author: vijasan
இனப்படுகொலை செய்த இலங்கை அரசை காப்பாற்ற முனையும் அமெரிக்கா?
பலரும் நினைப்பதுபோன்று, அமெரிக்கா கொண்டு வரும் தீர்மானம், உண்மையில் ஈழ மக்களுக்கு நியாயம் பெற்றுத்தரப்போகின்ற ஒரு தீர்மானம் அல்ல. அது..
உலக மயமாக்க அரசியலையும்; அமெரிக்க, சீன வல்லாதிக்கங்களின் புவிசார் அரசியலில் இந்திய பெருங்கடல் – இந்திய-இலங்கை புவி அரசியல் – சிக்குண்டிருப்பதை அவதானிக்க வேண்டும். மேலும், இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் புவிசார் அரசியலை புரிந்து கொள்ளாமல் இதற்கு விடையில்லை என்ற வாதத்தை மறுப்பதற்கில்லை. இந்தப் பின்னணியில்தான் இலங்கையில் நடந்தேறிய இனப்படுகொலைப் போரையும் அதற்குப் பின் நடந்தேறிவரும் நகர்வுகளையும் அவதானிக்க இயலும். இரட்டை கோபுர தகர்விற்குப் பிறகு உலக அரசியலில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களைக் கணக்கில் கொள்ளாமல் இந்த அலசலை மேற்கொள்ள முடியாது.
”பயங்காரவாதத்திற்கு எதிரானப் போர்” (WAR ON TERRORISM) என்ற பெயரில், விடுதலைப் புலிகள் தலைமையில் நடந்த, ஈழத் தமிழ்த் தேச விடுதலைப் போரை ஒடுக்குவதில், அமெரிக்கா, சீன உட்பட உள்ள அனைத்து வல்லாதிக்க அரசுகளுக்கும், பங்கு இருந்தது. அதேபோல் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் பேட்டை ரவுடியாக திகழும் இந்திய அரசுக்கும் விடுதலைப் புலிகளை ஒடுக்குவது இத்துணைக்கண்ட அரசியலுக்கு ஒரு முன்தேவையாக இருந்தது. ஆக, இலங்கையில் நடந்த இனப்படுகொலைக்கு அனைத்து வல்லாதிக்க சக்திகளும் கைகோர்த்து நின்றன. சோசலிச நாடுகள் என்று கருதிக்கொண்டிருக்கும் நாடுகள் கூட மேற்கத்திய ஏகாதிபத்தியங்களுக்கு எதிராக இலங்கைக்கு ஆதரவு தருவது என்ற பெயரில் ஈழத்தமிழர்களுக்கு எதிராக எடுத்த முன்னெடுப்புகள் சோசலிச சர்வதேசியத்தை கேள்விக்குள்ளாக்கியிருக்கின்றன. எனவே அன்று இன அழிப்புப் போரில் உடன் இருந்த அமெரிக்கா இன்று மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் ”இலங்கைக்கு எதிராக” கொண்டுவரும் தீர்மானத்தின் சூட்சுமம் என்ன?
இனி,
ஜெனிவாவில் நடந்து கொண்டிருக்கின்ற (பிப்ரவரி – மார்ச் 2013) ஐ.நா அவையின் மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் இலங்கையில் நடைப்பெற்றுவரும் மனித உரிமை மீறல்கள் பற்றிய விவாதம் ஈழத் தமிழ் ஆதரவாளர்கள் மற்றும் மனித உரிமை ஆர்வலர்களிடையே பெரும் எதிர்பார்ப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
பிரிட்டனின் சானல் 4 தொலைக் காட்சியின் மனித உரிமை பத்திரிகையாளரும் ஆவணப்பட இயக்குனருமான கெல்லன் மெக்ரி அவர்களின் ஆவணப்படம் (“NO FIRE ZONE – THE KILLING FIELDS OF SRILANKA”) பெரும் சர்ச்சையை எழுப்பியுள்ளது. இதற்கு முன் KILLING FIELDS என்ற பெயரில் வெளி வந்த ஆவணப்படம் இன அழிப்புப் போரின் சில காட்சிகளை பதிவு செய்திருந்தது. ஆனால் பாதுகாப்பு வளையம் என்று அழைக்கப்பட்டு அப்பகுதியில் குவிந்த பொது மக்கள் மீது சிங்கள இராணுவம் முற்றுகையிட்டு பீரங்கித் தாக்குதல் நடத்தியதை காட்சிப்படுத்தியிருக்கும் புதிய ஆவணப்படம் இலங்கையின் போர் குற்றங்களை அம்பலப்படுத்தியுள்ளது. பாதுகாப்புப் வளையங்களில் இருந்த தற்காலிக மருத்துவ மனைகள் மீது 65 முறை பீரங்கி தாக்குதல்கள் நடத்தப்பட்டன எனபதை இந்த ஆவணப்படம் ஆதாரத்துடன் படம்பிடித்துள்ளது. NO FIRE ZONE என்பது உண்மையில் INTENSIVE FIRE ZONE ஆக தமிழ் மக்களைக் குவித்து கொல்வதற்கான கொலைக் களமாக மாற்றப்பட்டது என்பதை ஆவணப்படம் பதிவு செய்துள்ளது.
இப்பதிவுகள் உலக ஊடகங்கள், உலகளாவ உள்ள மனித உரிமை ஆர்வலர்கள், ஐ. நா மனித உரிமைக் கவுன்சில் மற்றும், இந்திய பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் ஆகியோரிடையே பெரும் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. இப்படத்தை திரையிட பெரும் முயற்சி எடுத்துக் கொண்ட Amnesty International மற்றும் International Human Rights Watch ஆகிய உலக மனித உரிமை அமைப்புகளை எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும்.
பன்னிரண்டு வயதே நிரம்பிய பாலகன், பிரபாகரனின் இளைய மகன், பாலசந்திரன், சிங்கள இராணுவத்தால் சிறைப் பிடிக்கப்பட்டு, பிறகு ஈவு இரக்கமின்றி சுட்டுக்கொல்லப்பட்டக் காட்சிகள் உலகத்தின் மனசாட்சியை உலுக்கியுள்ளது. சிங்கள அரசு அதிகாரிகள் வழக்கம் போல் இக்காணொலிகள் சித்திரிக்கப்பட்டவை என்றும் உலக அரங்கில் இலங்கை அரசிற்கு அவப்பெயரை உருவாக்க விடுதலைப் புலிகளின் ஆதரவாளர்கள் செய்யும் சதி என்றும் கூறி புறந்தள்ள முயற்சிக்கின்றனர். இந்திய வெளியுறவுத் துறை அமைச்சர் சல்மான் குரிஷித் அவர்களோ பாராளுமன்றத்தில் “இந்த படங்களை பார்த்து நாம் ஒரு முடிவுக்கு வரமுடியாது” என்றும் ”என்ன இருந்தாலும் இலங்கை இந்தியாவின் நட்பு நாடு” என்றும் இலங்கைக்கு சாமரம் வீசுகிறார்!
இலங்கையில் நடந்தேறியது இனப் படுகொலையே என்பதை இந்திய அரசு அங்கீகரிக்க வேண்டும்; சுயேச்சையான சர்வதேச விசாரணக்கு வழிவகுக்கும் தீர்மானத்தை இந்தியா மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் முன்மொழிய வேண்டும்; இலங்கையில் அதிகாரப் பரவலுக்கு ஆக்க வகையிலான முன்னெடுப்புகளுக்கு இந்தியா அழுத்தம் கொடுக்க வேண்டும்; மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் இலங்கைக்கு எதிரான நிலைப்பாட்டை இந்தியா எடுக்க வேண்டும்; ஆகிய கருத்துக்களை முன்வைத்து பல்வேறு அரசியல் கட்சிகளைச் சார்ந்த பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் மிகவும் காரசாரமாகவும் ஆவேசமாகவும் இந்திய பாராளுமன்றத்தில் விவாதித்தார்கள். ஆனால் மத்தியில் ஆளுகின்ற காங்கிரஸ் அரசோ ஒரு நாட்டின் உள் நாட்டுச் சிக்கல்களை அவர்களேதான் தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் நட்பு நாடான இலங்கை மீது எடுக்கப்படும் நடவடிக்கைகள் பற்றிய எச்சரிக்கை தேவை என்றும் கூறி தொடர்ந்து சிங்கள இனவெறி அரசை காப்பாற்றி வருகிறது. நமது தொப்புள்கொடி உறவுகளான ஈழத்தமிழரை இனப்படுகொலை செய்த இலங்கை அரசு ஈழத்தமிழர்களுக்கான விடியலை உத்தரவாதப்படுத்துகின்ற வரை இலங்கை, தமிழ்/இந்திய மக்களின் எதிரியே என்று எழுப்பப்படுகின்ற குரல்கள் ஒரங்கட்டப்படுகின்றன.
முள்ளி வாய்க்கால் படுகொலைகள் அம்பலத்திற்கு வந்த பிறகும் இது உள்நாட்டு பிரச்சனைதான் என்று இந்திய அரசு தொடர்ந்து வலியுறுத்தி வருவதன் உள் நோக்கம் என்ன? இந்தியா, இலங்கைப் பிரச்சனையில் தலையிடுமானால் நாங்கள் காஷ்மீர் பிர்ச்சனையைப் பற்றி பேசுவோம் என்று இலங்கை மிரட்டுவதாலா? இல்லை, இனப்படுகொலைப் போரில் இந்தியா உடந்தையாக இருந்ததால் இந்திய அரசின் கைகளில் படிந்துள்ள இரத்தக் கரைகள் அம்பலத்திற்கு வந்து விடுமோ என்ற அச்சத்தாலா? இல்லை தேசிய இனங்களின் சிறைக்கூடமாக உள்ள இந்தியத் துணைக்கண்டத்தில், வடக்கிலும் கிழக்கிலும், மத்திய இந்தியாவிலும், போராடும் மக்களுக்கு எதிராக இந்திய அரசு தொடுத்துள்ள அடக்குமுறைகளுக்கு, உலக அரங்கில், பதில் சொல்ல வேண்டிய நிர்பந்தம் ஏற்படுமோ என்ற தயக்கத்தாலா?
உலக மயமாக்க அரசியலையும்; அமெரிக்க, சீன வல்லாதிக்கங்களின் புவிசார் அரசியலில் இந்திய பெருங்கடல் – இந்திய-இலங்கை புவி அரசியல் – சிக்குண்டிருப்பதை அவதானிக்க வேண்டும். மேலும், இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் புவிசார் அரசியலை புரிந்து கொள்ளாமல் இதற்கு விடையில்லை என்ற வாதத்தை மறுப்பதற்கில்லை. இந்தப் பின்னணியில்தான் இலங்கையில் நடந்தேறிய இனப்படுகொலைப் போரையும் அதற்குப் பின் நடந்தேறிவரும் நகர்வுகளையும் அவதானிக்க இயலும்.
இரட்டை கோபுர தகர்விற்குப் பிறகு உலக அரசியலில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களைக் கணக்கில் கொள்ளாமல் இந்த அலசலை மேற்கொள்ள முடியாது. ”பயங்காரவாதத்திற்கு எதிரானப் போர்” (WAR ON TERRORISM) என்ற பெயரில், விடுதலைப் புலிகள் தலைமையில் நடந்த, ஈழத் தமிழ்த் தேச விடுதலைப் போரை ஒடுக்குவதில், அமெரிக்கா, சீன உட்பட உள்ள அனைத்து வல்லாதிக்க அரசுகளுக்கும், பங்கு இருந்தது. அதேபோல் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் பேட்டை ரவுடியாக திகழும் இந்திய அரசுக்கும் விடுதலைப் புலிகளை ஒடுக்குவது இத்துணைக்கண்ட அரசியலுக்கு ஒரு முன்தேவையாக இருந்தது. ஆக, இலங்கையில் நடந்த இனப்படுகொலைக்கு அனைத்து வல்லாதிக்க சக்திகளும் கைகோர்த்து நின்றன. சோசலிச நாடுகள் என்று கருதிக்கொண்டிருக்கும் நாடுகள் கூட மேற்கத்திய ஏகாதிபத்தியங்களுக்கு எதிராக இலங்கைக்கு ஆதரவு தருவது என்ற பெயரில் ஈழத்தமிழர்களுக்கு எதிராக எடுத்த முன்னெடுப்புகள் சோசலிச சர்வதேசியத்தை கேள்விக்குள்ளாக்கியிருக்கின்றன.
ஐ.நா அமர்த்திய தாருஸ்மான் தலைமையிலான மூன்று பேர் கொண்ட நிபுணர் குழுவின் அறிக்கையும், டப்ளின் தீர்ப்பாயத்தின் அறிக்கையும், பின்னர் சானல் 4 மற்றும் பிற தொலைக்காட்சி ஊடகங்களின் ஆவணப்படங்களும் இனப்படுகொலைப் போரில் நடந்தேறிய இன அழிப்பு நடவடிக்கைகள், போர் குற்றங்கள், மனித குலத்திற்கு எதிரான குற்றங்கள் ஆகியவற்றை மிகத் தெளிவாக அம்பலப்படுத்தியுள்ளன. இப்போரில் ஐக்கிய நாடுகள் அவை தம் சர்வதேசக் கடமையை செய்யத் தவறியது என்பதை ஐ.நாவின் சார்ல்ஸ் பெட்ரீ தலைமையிலான அக மீளாய்வு அறிக்கை(INTERNAL REVIEW REPORT) குற்றம் சாட்டியுள்ளது.
விடுதலைப் புலிகளை அழிக்கும் போக்கில் சில துணை அழிவுகளை (COLLATERAL DAMAGES) தவிர்க்க முடியாது என்று கருதிய வல்லாதிக்க சக்திகள் இன அழிப்புப் போரின் இறுதி கட்டத்தில் நடந்தேறிய போர் குற்றங்கள் பற்றியும் மனித குலத்திற்கு எதிரான குற்றங்கள் மற்றும் பிற மனித உரிமை மீறல்கள் பற்றியும் நிச்சயம் அறிந்திருப்பார்கள்.
அன்று இன அழிப்புப் போரில் உடன் இருந்த அமெரிக்கா இன்று மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் ”இலங்கைக்கு எதிராக” கொண்டுவரும் தீர்மானத்தின் சூட்சுமம் என்ன? இன அழிப்புப் போரைத் தொடர்ந்து, கடந்த மூன்று ஆண்டுகளுக்கு மேலாக, இலங்கையில் தொடரும் STRUCTURAL GENOCIDE என்று சொல்லக் கூடிய வகையில் ஒரு திட்டமிட்ட, அமைப்பு ரீதியான இன அழிப்பு நடைப்பெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. மறு வாழ்வு மற்றும் மறு கட்டமைப்பு (REHABILITATION AND RECONSTRUCTION) என்ற பெயரில் திட்டமிட்ட சிங்கள மயமாக்கலும், இராணுவ மயமாக்கலும் தீவிரப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இதன் விளைவாக தமிழர் பகுதிகளில் புதிதாக குடியமர்த்தப்பட்டுள்ள சிங்களர்களுக்கும், இராணுவ குடும்பங்களுக்கும் செய்து தரப்பட்டுள்ள “வளர்ச்சியை” தமிழ்ப் பகுதியின் (வடக்கு-கிழக்கின்) ஒட்டு மொத்த வளர்ச்சியாக சித்தரிக்கப்படுகின்றன.
மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் போருக்குப் பிந்திய வளர்ச்சி திட்டங்களைப் பற்றி விளக்கிய சிங்கள அமைச்சர் மகிந்தா சமரசிங்கே இலங்கையின் ஒட்டு மொத்த வளர்ச்சி (GDP) 8 சதமாக இருக்கும் போது வடக்கு-கிழக்கு பகுதிகளின் ஒட்டு மொத்த வளர்ச்சி 27 சதமாக உயர்ந்துள்ளது என்று அறிவித்திருக்கிறார். இராணுவத்தின் வசதிக்காக போடப்பட்ட ரயில் பாதையையும் சாலைகளையும் மக்களுக்கான வளர்ச்சி திட்டங்களாக சித்திரிக்கின்றார். உள் நாட்டு அகதிகள் அனைவருக்கும் மறு வாழ்வு வெற்றிகரமாக அமல்படுத்தியுள்ளதாக புள்ளி விவரங்களை அள்ளி வீசுகிறார். Reconstruction, Resettlement, Rehabilitation, Reintegration and Reconciliation ஆகிய ஐந்து “R” களை இலங்கையின் தாரக மந்திரமாக பறைசாற்றுகின்றார். ஆனால் நல்லிணக்கம்(Reconciliation) யதார்த்த மெய்மையாக மாற வேண்டுமென்றால் அதிகாரப் பரவல் (Devolution) அடிப்படையாக அமைய வேண்டும். தமிழர் பகுதிகளில் சிங்கள காலனியாக்கமும் இராணுவ மயமாக்கமும் தொடரும்வரை அதிகாரப் பரவல் சாத்தியமில்லை. ஆகவே தமிழ் மக்களின் இன்றைய தேவை ஐந்து “R” கள் அல்ல மாறாக மூன்று “D” கள். அதாவது Decolonisation, Demilitarisation and Devolution.
இந்த பின்னணியில்தான் அமெரிக்கா முன்மொழியும் தீர்மானம் மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் விவாதிக்க இருக்கிறது. அமெரிக்க தீர்மானத்தின் நகல் வெளி உலகிற்கு கிடைக்காத இன்றைய (2.3.2013) நிலையில் ஊடகங்களில் கசிந்து வந்துள்ள சில தகவல்களின் அடிப்படையில் அமெரிக்கா கொண்டு வரவிருக்கும் தீர்மானத்தின் சாரம்சம் என்னவாக இருக்கும் என ஊகிக்க முடிகிறது. ”கடமையுணர்வுடனும் பொறுப்புணர்வுடனும் LLRC (படிப்பினைகள் மற்றும் நல்லிணக்க ஆணையம்)யின் பரிந்துரைகளை இ்லங்கை அரசு, கூடிய விரைவில் அமல்படுத்த வேண்டும்” என்பதுதான் அமெரிக்க தீர்மானத்தின் அடிப்படையாக இருக்கும் என்று தோன்றுகிறது.
இதன் நோக்கம் என்ன?
1. மனித உரிமை இயக்கங்கள் கோரி வரும் இனப்படுகொலைப் பற்றிய சர்வதேச விசாரணை என்பதை காலவரையின்றி கிடப்பில் போடுவது.
2. ஐ. நா அவையின் நிபுணர் குழுவும், அக மீளாய்வு அறிக்கையும் மோசடி (FLAWED) என்று அடியோடு மறுத்த LLRC க்கு நிரந்தர தகுதியைக் கொடுத்து, இலங்கையில் சர்வதேச தலையீட்டை தடுப்பது.
3. மறுவாழ்வு நல்லிணக்கம் ஆகியவைகளுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அதிகாரப் பரவலாக்கலுக்கு ஆதாரமான “பொது வாக்கெடுப்பு” என்னும் கோரிக்கையை முற்றாக மறுப்பது.
4. சீனச் செல்வாக்கிலிருந்து இலங்கையை மீட்டு அமெரிக்க செல்வாக்கில் தக்க வைத்துக் கொள்வது.
5. நீண்ட கால நோக்கில் இலங்கையில் மற்றொரு விடுதலை இயக்கம் வேர் பிடிக்காமல் இருக்க தேவையானச் சூழலை உருவாக்குவது.
6. உலக நாடுகளின் எசமான் என்ற இடத்தை யாருக்கும் விட்டுக் கொடுக்காமல் பாதுகாத்து கொள்வது.
7. தங்கள் கடமையை செய்யத் தவறிய ஐ.நா அலுவலர்களை காப்பாற்றுவது அல்லது இலங்கையிலும் வெளியிலும் செயல்பட்ட இரண்டாம் நிலை அதிகாரிகளை மட்டும் தண்டிப்பது.
இவையத்தனையும் ஈழத் தமிழ் மக்களின் நல்வாழ்வுக்கும் தன்னாட்சிக்கும், விடுதலைக்கும் எதிரானதாகும்.
அமெரிக்காவின் இந்த முன்னெடுப்புகள் இன அழிப்பை தொடர்ந்து நடத்தி வரும் சிங்கள அரசை காப்பாற்றுவதற்கான முயற்சியே அன்றி வேறல்ல.
ஆகவே, அமெரிக்காவின் இந்த சூழ்ச்சியை மனித உரிமை ஆர்வலர்களும் ஜனநாயக இயக்கங்களும் விடுதலை விரும்பிகளும் முறியடிக்க முடியுமா? ஐ.நா அவையில் மனித உரிமைக் கவுன்சிலில் உள்ள பிற உறுப்பு நாடுகளின் அழுத்தத்திற்கு அமெரிக்கா உடன்படுமா? மனித உரிமை இயக்கங்களின் கருத்துத் திரட்டல் வெற்றி பெறுமா? இவற்றிற்கு தேவையான பரப்புரையை தமிழகத்திலும் இந்தியத் துணைகண்டத்தின் பிற மக்களிடமும் எடுத்துச் செல்ல முடியுமா? போராடும் பிற நாட்டு மக்களிடம் இதனை ஒரு காத்திரமான விவாதப் பொருளாக மாற்ற முடியுமா? நீதிக்கான தமிழக மக்களின் உரத்த குரலுக்கு மத்திய அரசு செவி சாய்க்குமா?
இவைகளுக்கான விடை நமது கூட்டுச் சிந்தனையிலிருந்தும் கூட்டுச் செயற்பாட்டிலிருந்தும் நிச்சயம் பிறக்கும்.
– பொன்.சந்திரன், கோவை.
சிறிலங்கா இனப்போரை வென்றுவிட்டது, இனமோதலானது தற்போதும் நீடிக்கின்றது.
நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகள் செயலாக்கம் பெற்றுள்ளனவா? ‘சமூக சிற்பிகள்’ ஆய்வு
சிறிலங்கா அதிபர் மகிந்த ராஜபக்சவின் அரசாங்கம் இனப்போரை வென்றுவிட்டது, ஆனால் சிறிலங்காவில் நீண்டகாலமாகக் காணப்படும் இனமோதலானது தற்போதும் நீடிக்கின்றது.
வடக்கு கிழக்கில் எவ்வாறான முன்னேற்றங்கள் எட்டப்பட்டுள்ளன என்பது தொடர்பாக பல்வேறு கருத்துக்கள் வெளியிடப்பட்டுள்ளன. ஆனால் இவற்றில் பெரும்பாலான கருத்துக்கள் தவறானவை. பௌதீக ரீதியான கட்டுமானங்கள் மட்டும் மீளிணக்கப்பாட்டை முன்னேற்றுவதற்கான ஒரு காரணியாக இருக்கமாட்டாது.
இவ்வாறான உட்கட்டமைப்பு வசதிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்ற போதிலும், காணாமற் போன பல ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் இன்னமும் கண்டுபிடிக்கப்படவில்லை என்பது சுட்டிக்காட்டத்தக்க விடயமாகும். அத்துடன் தற்போது சிறிலங்காவின் சட்ட ஆட்சியில் இடம்பெறும் மீறல்கள் நாட்டில் மேற்கொள்ளப்படும் பயனுள்ள மீளிணக்கப்பாட்டுக்கு தடையாக காணப்படுகின்றது.
இந்நிலையில், தேசிய மீளிணக்கப்பாடு என்பது சிறிலங்காவுக்கு தேவையான ஒன்றாகும். தற்போதைய சிறிலங்கா அரசாங்கமானது மனித உரிமைகள், அதிகாரப் பகிர்வு மற்றும் கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகளை அமுலாக்குதல் போன்றவற்றில் ஆர்வம் காட்டவில்லை.
ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் மனித உரிமைகள் பேரவையின் 22வது கூட்டத் தொடர் இடம்பெறும் இந்நிலையில், சிறிலங்காவின் உள்நாட்டில் வாழ்பவர்களும், வெளிநாடுகளில் வாழ்கின்றவர்களும் சிறிலங்கா தொடர்பில் பேரவை எவ்வாறான தீர்வை எட்டவுள்ளது என அவதானித்து வருகின்றனர்.
முதலாவதாக, சிறிலங்கா அரசாங்கமானது மனித உரிமைகள் பேரவையின் தீர்மானத்தை தனது ஒவ்வொரு நகர்விலும் அசட்டை செய்து வருகிறது. அத்துடன், சிறிலங்கா அரசாங்கமானது தான் நியமித்த கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகளை செயல்படுத்தாது காலத்தை இழுத்தடிக்கிறது.
சிறிலங்காவானது தனது நாட்டில் தனது பாதுகாப்பு படைகளால் மேற்கொள்ளப்பட்ட யுத்த கால மீறல்களுக்கு பொறுப்பளிக்க வேண்டும் என்பதுடன் மனித உரிமைச் சட்டம் மீறப்படுவது தொடர்பில் விசாரணைகள் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும் என மனித உரிமைகள் பேரவையால் வழங்கப்பட்ட கட்டளையை தனது தீவிர கவனத்திற் கொள்ளவில்லை. சிறிலங்கா அரசாங்கமே இவ்வாறான குற்றங்களைப் புரிந்துள்ளது. இதனால் இவ்வாறான குற்றங்கள் தொடர்பில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் பொறுப்பளிக்க வேண்டும் என எதிர்பார்க்கப்படுகின்ற போதிலும், இது காலந் தாழ்த்தப்படுகின்றது.
சிறிலங்காவின் உள்நாட்டுப் போர் நிறைவுக்கு கொண்டு வரப்பட்டு நான்கு ஆண்டுகள் ஆகின்ற நிலையில், தற்போதைய ராஜபக்ச அரசாங்கம் மீது இதனால் மேற்கொள்ளப்பட்ட மனித உரிமை மீறல்கள் தொடர்பில் அழுத்தங் கொடுக்கப்படுகிறது. சிறிலங்காவில் மேற்கொள்ளப்பட்ட மிகப் பெரிய மனித உரிமை மீறல்களுக்கு பதிலளிப்பது தொடர்பில் சிறிலங்கா அரசாங்கத்திற்கு இவ்வளவு நீண்ட காலத்தை அனைத்துலக சமூகம் விட்டுக் கொடுத்திருப்பதற்கான காரணம் என்ன என்பதைப் பார்க்க வேண்டும். இதில் மாற்றம் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும்.
சிறிலங்கா தன்னால் மேற்கொள்ளப்பட்ட மனித உரிமை மீறல்கள் தொடர்பில் பொறுப்பளிப்பதற்கான அழுத்தத்தை அனைத்துலக சமூகம் அதற்கு வழங்காவிட்டால், இது போன்று மீறல்களைப் புரிவதற்கு ஏனைய உலக நாடுகளுக்கு தூண்டுதல் அளிக்கின்ற வாய்ப்பாக இது காணப்படும். தனது நாட்டில் வாழும் சொந்த மக்களை மிகப் பெரியளவில் கொன்று குவித்த சிறிலங்கா அரசாங்கமானது இவற்றுக்கு இதய சுத்தியுடன் பதிலளிக்க வேண்டும் என அனைத்துலக நாடுகள் வலியுறுத்த வேண்டும்.
இல்லாவிட்டால், சிறிலங்காவைப் பின்பற்றி வேறு ஆட்சியாளர்களும் தமது நாட்டு மக்களின் மீது இவ்வாறான வன்முறைகளைக் கட்டவிழ்த்துவிடுவதற்கான சந்தர்ப்பம் உள்ளது. 2009ல் சிறிலங்காவில் யுத்தம் முடிவடைந்த போது சிறிலங்கா அரசாங்கம் அந்த யுத்தத்தை முடித்த விதமானது பின்பற்றக் கூடிய அல்லது போற்றப்படக் கூடிய ஒன்றல்ல.
இது சிறிலங்காவின் வரலாற்றின் பகுதியாகும். சிறிலங்காவில் நடந்தது போன்று வேறெந்த உலக நாடுகளிலும் இடம்பெறக் கூடாது என்பதற்கான பாடமாக இது அமைய வேண்டும். சிறிலங்காவில் போர் முடிவுக்கு கொண்டு வரப்பட்ட விதமானது வரலாறாகப் பதிவு செய்யப்பட வேண்டும். மாபெரும் மனிதப் படுகொலையை நேரில் பார்த்த 200,000 வரையான மக்கள் உயிருடன் வாழும் போது இந்தப் படுகொலையை எவரும் மறக்கமுடியாது. அதாவது இவ்வாறான படுகொலை இடம்பெறும் போது அனைத்துலக சமூகம் வெறுமனே பார்த்துக் கொண்டிருந்தது ஏன் என பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் கேட்கிறார்கள். இதற்கான பதிலை அனைத்துலக சமூகம் கூறவேண்டும்.
‘மனிதாபிமானத்திற்கு எதிரான குற்றங்களுக்கான’ சட்டம் அல்லது கோட்பாடு வெறும் எழுத்தில் மட்டும் எழுதப்பட்டுள்ளதா எனப் பலர் கேட்கின்றனர். அதாவது சிறிலங்காவில் 2009ல் இறுதிக் கட்டப் போர் இடம்பெற்ற போது அதில் படுகொலை செய்யப்பட்ட தமிழ் மக்கள் மனித குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் இல்லையா? இந்தப் படுகொலைகள் தொடர்பில் அனைத்துலக சமூகம் ஏன் இன்னமும் பயனுள்ள உறுதியான பதிலை முன்வைக்கவில்லை?
கடந்த சில நாட்களுக்கு முன்னர் சிறிலங்கா அரசாங்கமானது தற்போது இடம்பெற்றுக் கொண்டிருக்கும் மனித உரிமைகள் பேரவையின் கூட்டத் தொடர் தொடர்பாகவும், கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகள் நிறைவேற்றப்படுதல் தொடர்பாகவும் இராஜதந்திரிகளுக்கு விளக்கமளித்தது. சிறிலங்கா தற்போது எதிர்நோக்கும் பல்வேறு சவால்கள் தொடர்பாக கருத்திற் கொள்ளுமாறு இதில் கலந்து கொண்டிருந்த இராஜதந்திரிகளிடம் சிறிலங்கா வெளியுறவு அமைச்சர் ஜி.எல்.பீரிஸ் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
வடக்கு மாகாணத்தில் சிறிலங்கா அரசாங்கமானது ஏற்கனவே பாரிய மீள்கட்டுமானத் திட்டங்கள் பலவற்றை மேற்கொண்டுள்ளதாகவும் அவர் வலியுறுத்திக் கூறினார். சிறிலங்காத் தீவில் மிகப் பெரிய மீள்புனரமைப்புத் திட்டங்கள் செயல்படுத்தப்படுவதை பீரிஸ் வலியுறுத்திய போதிலும், மீளிணக்கப்பாடு, மனித உரிமைகள் மற்றும் அரசியற் தீர்வு போன்றன மிகத் தவறாக வழிநடாத்தப்படுகின்றன என்பதைக் கூற பீரிஸ் தவறிவிட்டார். இந்நிலையில், சிறிலங்கா அரசாங்கமானது மிகக் குறுகிய காலத்தில் கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகளை நிறைவேற்றுவதற்கான நடவடிக்கையை ஆரம்பிக்க வேண்டியது மிக முக்கியமானதாகும்.
இவ் ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகள் எவ்வளவு தூரம் செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளன என்பதை ஆராய்ந்து சமூக சிற்பிகள் என்கின்ற அமைப்பானது [The Social Architects – TSA] அறிக்கை ஒன்றை வெளியிடவுள்ளது. சிறிலங்கா அரசாங்கம் தன்னால் நியமிக்கப்பட்ட நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகளில் எவற்றை செயற்படுத்தியுள்ளது மற்றும் செயற்படுத்தாதவை எவை என்பது தொடர்பாக சமூக சிற்பிகள் அமைப்பின் அறிக்கையில் ஆராயப்படவுள்ளது. சிறிலங்காவில் குறிப்பாக வடக்கு கிழக்கு மற்றும் மலைநாடு போன்ற பகுதிகளில் இடம்பெற்ற பல்வேறு விடயங்களை இந்த அறிக்கை வெளிச்சமிடவுள்ளது.
இந்நிலையில் தற்போது சமூக சிற்பிகள் அமைப்பானது தனது ஆய்வில் பங்கு கொண்ட முதல் 1200 பேரிடம் மேற்கொண்ட ஆய்வின் விபரங்கள் சில இங்கு தரப்பட்டுள்ளன. அவை பின்வருமாறு:
ஆய்வுக்காக பயன்படுத்தப்பட்ட செயல் முறைமை:
இந்த ஆய்வுக்கான வினாக்கொத்தானது கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் 34 பரிந்துரைகளை மையப்படுத்தி தயாரிக்கப்பட்டது. அதாவது குறிப்பாக சிறிலங்காவில் நேர்மையான மீளிணக்கப்பாட்டைக் கொண்டுவருவதற்கான ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகள் முதன்மைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
மீளிணக்கப்பாடு, மனித உரிமை விவகாரம் மற்றும் தற்போது நிலை நிறுத்தப்பட்டுள்ள அமைதி போன்றவற்றை வலியுறுத்தி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பரிந்துரைகள் உள்ளீர்க்கப்பட்டு வினாக்கொத்து தயாரிக்கப்பட்டுள்ளது. சமூகப் பிரதிநிதிகளுடன் கலந்துரையாடப்பட்டு அதன் மூலம் பெறப்பட்ட பின்னூட்டல்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு இந்த வினாக்கொத்தின் பதினொரு பிரிவுகள் தயாரிக்கப்பட்டுள்ளன.
மாதிரி அளவு மற்றும் பண்பியல்புகள்:
யாழ்ப்பாணம், கிளிநொச்சி, முல்லைத்தீவு, மன்னார், வவுனியா, திருகோணமலை, மட்டக்களப்பு, அம்பாறை மற்றும் நுவரெலியா போன்ற ஒன்பது மாவட்டங்களில் உள்ள 244 கிராமங்களைச் சேர்ந்த 2000 வரையான குடும்பங்கள் இந்த ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்டனர்.
சிறிலங்கா இராணுவத்தின் உச்சக்கட்ட கண்காணிப்பு மற்றும், மக்களின் அன்றாட வாழ்வில் இராணுவத்தினர் பிரசன்னமாகுதல் (குறிப்பாக வடக்கில்) போன்றவற்றால் ஏற்பட்டுள்ள ஆபத்துக்கள் போன்றன தொடர்பாக இந்த ஆய்வில் பங்குபற்றிய மக்களிடம் கேட்கப்பட்டது. இந்த ஆய்வின் முடிவை வெளிக் கொண்டுவருவதற்கான சிறந்த, சாத்தியமான வழிமுறையாக snowball முறைமை பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
இந்த ஆய்வானது ஏற்கனவே சமூக சிற்பிகள் அமைப்பு தனது ஆய்வுகளை மேற்கொண்ட, கிராமிய மட்ட வலைப்பின்னலை உள்ளடக்கி மக்கள் மத்தியில் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. இந்த ஆய்வை மிக வெற்றிகரமாக மேற்கொள்வதற்கு அடிமட்ட மக்களின் பங்களிப்பு மிக அவசியமானது என்பதை சமூக சிற்பிகள் அமைப்பானது வலியுறுத்தியுள்ளது. இந்த அமைப்பின் கிராமிய மட்ட வலைப்பின்னலானது ஒவ்வொரு குழுவிலும் 15-20 பேரை உள்ளடக்கியுள்ளது.
இந்த ஆய்வுக்காக ஒரு குழுவிலிருந்து எழுமாற்றாக இருவர் மட்டும் தெரிவுசெய்யப்பட்டனர். இவர்கள் இருவரும் ஐந்து, ஐந்து பேரை தமது சமூக வலைப்பின்னலிலிருந்து தெரிவுசெய்ததுடன், இவர்களில் ஆறு பேரை சமூக சிற்பிகள் அமைப்பானது எழுமாற்றாக தெரிவு செய்து அவர்களிடம் அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் ஐந்து பேர் என மொத்தம் 30 பேரை தெரிவு செய்து தருமாறு கோரியது. இறுதியில் இந்த முப்பது பேரிடமிருந்து நேரடியாக வினாக்கள் வினாவப்பட்டன. இதன்பின்னர் இந்த முப்பது பேரில் 18 பேர் மீண்டும் இறுதியாக எழுமாற்றாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டு இவர்களுடன் ஏற்கனவே தெரிவு செய்யப்பட்ட எட்டுப் பேர் (முதலில் இருவர் பின்னர் ஆறு பேர்) என மொத்தம் ஒரு குழுவிலிருந்து 26 பேர் தெரிவு செய்யப்பட்டு அவர்களிடம் கலந்துரையாடல்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டு அவற்றின் பெறுபேறுகள் ஆய்வில் இணைக்கப்பட்டன.
தரவு சேகரிப்பு:
இந்த ஆய்வுக்கான தரவுகள் வெளியக தரவு சேகரப்பாளர்கள் அதாவது குறிப்பாக பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் மற்றும் கிராமிய மட்ட அமைப்புக்களைச் சேர்ந்தவர்கள் போன்றவர்களால் 20 நாட்களுக்கு மேல் சேகரிக்கப்பட்டு பெறப்பட்டவையாகும் தரவு சேகரிப்பாளர்கள் அனைவருக்கும் தரவு சேகரிப்பு தொடர்பான முறைமைகள் மற்றும் நேர்காணல் முறைமை போன்றன பயிற்றுவிக்கப்பட்டன. குறிப்பாக முதலில் கிழக்கு மாகாணத்தில் ஒரு கிராமமும் மலைநாட்டில் இன்னொரு கிராமமுமென இரு கிராமங்கள் மாதிரியாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டு தரவு சேகரிக்கப்பட்டது.
வினாக்கொத்துக்களை வழங்கி தரவுகளைச் சேகரிக்கும் போது அவற்றை நிரப்புவதற்காக கலந்துரையாடப்பட்ட விடயங்களை தீர்ப்பதற்கான வழிமுறைகள் தொடர்பாக தரவு சேகரிப்பாளர்கள் எந்தவொரு ஆலோசனைகளையும் தரவு தருபவர்களுக்கு வழங்கக்கூடாது என பயிற்சியின் போது அறிவுறுத்தப்பட்டனர். வினாக்கொத்துக்கள் தொடர்பாக தரவு சேகரிப்பாளர்களிடமிருந்து பெறப்பட்ட பின்னூட்டல்கள் இறுதி வினாக்கொத்தில் இணைக்கப்பட்டன. தரவு சேகரிப்பின் போது ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்ட எல்லாக் கிராமத்தவர்களும் சுயாதீனமாகவும் பக்கச்சார்பற்ற விதத்தில் பதிலளிப்பதை உறுதிப்படுத்துவதற்காக சமூக சிற்பிகள் அமைப்பானது ஒவ்வொரு மாவட்டத்திற்கும் மேற்பார்வையாளர் ஒருவரை நியமித்தது.
ஆய்வின் முடிவுகள்:
காணாமற் போதல்கள்:
சிறிலங்காவில் காணாமற் போதல் என்பது மிக நீண்ட காலமாக தொடரும் பிரச்சினையாகும். காணாமற் போதல் தொடர்பாக கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவானது தனது இறுதி அறிக்கையில் பின்வருமாறு குறிப்பிட்டுள்ளது:
“பரிந்துரை 9.46: கடத்தல்கள், பலவந்தமாக அல்லது தன்னிச்சையாக காணாமற் போதல்கள் தொடர்பான குற்றச்சாட்டுக்கள் விசாரணை செய்யப்பட வேண்டும், இவ்வாறான குற்றச்சாட்டுக்களுடன் தொடர்புடையவர்கள் இனங்காணப்பட்டு நீதியின் முன் நிறுத்தப்பட வேண்டும்”
“பரிந்துரை 9.51: குற்றம் சாட்டப்பட்ட காணாமற் போதல் சம்பவங்கள் தொடர்பாக விசாரணை செய்வதற்கும் தேவையேற்படும் போது குற்றவியல் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளும் சந்தர்ப்பங்களில் பிரதம வழக்கறிஞருக்குத் தேவையான சான்றுகளை வழங்குவதற்கும் சிறப்பு விசாரணை ஆணையாளர் ஒருவர் நியமிக்கப்பட வேண்டும் என்று கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழு பரிந்துரைக்கிறது”
இவ்வாறான பரிந்துரைகள் முன்வைக்கப்பட்ட போதிலும் கூட சிறிலங்கா அரசாங்கமானது தொடர்ச்சியாக காணாமற் போதல் சம்பவங்கள் தொடர்பான முறைப்பாடுகளை பெற்றுவருகிறது. சமூக சிற்பிகள் அமைப்பின் ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்டவர்களில் 25 சதவீதமான குடும்பங்களில் ஒவ்வொருவர் காணாமற் போயுள்ளனர். இவ்வாறு காணாமற் போனவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் தமது குடும்பங்களுக்கான பிரதான உழைப்பாளிகள் ஆவர்.
“பரிந்துரை 9.58: தமது அன்புக்குரியவர்கள் தொடர்பாக எதுவித தகவலும் அறியாது வடுக்களைச் சுமந்து வாழும் குடும்பங்களின் மனங்கள் ஆற்றப்படுவதற்கான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட வேண்டும். இவ்வாறு காணாமற் போன குடும்பத் தலைவர்களின் குடும்பங்களுக்கு நிதி ரீதியான உதவிகள் வழங்கப்பட வேண்டும். அவசியமானவர்களுக்கு சட்ட ரீதியான உதவிகள் வழங்கப்பட வேண்டும்”
பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கான உளமேம்பாட்டுக்கான சமூக சேவைகள் வழங்கப்பட வேண்டும் என நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையில் குறிப்பிட்டுள்ள போதிலும் கூட, சிறிலங்கா அரசாங்கம் இதற்கான நடவடிக்கைகளை இன்னமும் மேற்கொள்ளவில்லை. இந்த அடிப்படையில், இந்தப் பரிந்துரையை சிறிலங்கா அரசாங்கமானது பாதிக்கப்பட்ட எந்தவொரு கிராமத்திலும் மேற்கொள்ளவில்லை என்பது சமூக சிற்பிகள் அமைப்பின் ஆய்வின் முடிவில் அறியப்பட்டுள்ளது. இந்த ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்ட 90 சதவீதமானவர்களுக்கு உளசமூக ஆற்றுப்படுத்தல் சேவைகள் வழங்கப்பட வேண்டிய தேவையுள்ள போதிலும் இவர்கள் இவற்றை இன்னமும் அடைந்து கொள்ளவில்லை.
மொழி உரிமை:
மொழி உரிமை தொடர்பாக நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையில் பின்வரும் இரு பரிந்துரைகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன:
“பரிந்துரை 9.41: மொழி தொடர்பான கோட்பாடுகளை உத்தியோகபூர்வமாக உருவாக்கி அவற்றை நடைமுறைப்படுத்தும் போது தமிழ் பேசும் மக்களும் தமிழ் பேசும் பிராந்தியங்களும் போதியளவில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட வேண்டும். மொழிக் கோட்பாடு முழுமையாக அமுலாக்கப்படும் போது அடிமட்ட சமூகத்தை சென்றடையக் கூடியவாறு செயற்திட்டம் வரையப்பட வேண்டும்”
“பரிந்துரை 9.47: அரசாங்க அலுவலகங்கள் எல்லாவற்றிலும் எப்போதும் தமிழ் பேசும் அதிகாரிகள் இருப்பது உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டும். இது கட்டாயமாகச் செய்யப்பட வேண்டும். சிறிலங்காவின் காவற்துறை நிலையங்களில் 24 மணி நேரமும் இரு மொழிகளையும் பேசவல்ல அதிகாரிகள் கடமையில் இருக்க வேண்டும். காவற்துறை நிலையங்களில் மக்கள் முறைப்பாடு செய்வதற்குச் செல்லும் போது இவர்களின் முறைப்பாடுகள் அவர்கள் விரும்பும் மொழியில் எடுக்கப்படுவதற்கான உரிமை வழங்கப்பட வேண்டும்”
இவ்வாறான மொழி சார் உரிமைக்கான பரிந்துரைகள் நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட போதிலும் கூட, இது தொடர்பில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் இன்னமும் நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை என்பதை இது தொடர்பான வரைபடம் தெளிவாகக் காண்பிக்கின்றது. இதேபோன்று காவற்துறை நிலையங்களில் தமிழ் பேசும் அதிகாரிகள் கடமையில் ஈடுபடுத்தப்பட வேண்டும் என்று கூறப்பட்டுள்ள போதிலும் கூட, தமிழ் மொழி தெரியாத, போதியளவில் இந்த மொழி அறிவில்லாத காவற்துறை அதிகாரிகள் தற்போதும் கடமையில் ஈடுபடுத்தப்படுகின்றனர்.
கடத்திச் செல்லப்பட்டவர்கள் மற்றும் தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளோர், காணாமற் போனோர் ஆகியோரின் உறவுகள் தமது சொந்த மொழியில் சிறிலங்கா காவற்துறை நிலையங்களில் முறைப்பாடு செய்த போது முகங்கொடுத்த பல்வேறு கடினமான அனுபவங்களை வரைபுகளின் மூலம் அறிந்து கொள்ளமுடியும்.
கூட்டம் கூடுவதற்கான சுதந்திரம்:
சிறிலங்காவில் உள்ள அனைத்து அரசியற் கட்சிகளும் சிறிலங்கா அரச பாதுகாப்பு படையால் சமமாக நடாத்தப்படவில்லை என்பதை சமூக சிற்பிகளின் ஆய்வு மிகத் தெளிவாக வெளிக்காட்டுகிறது. ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திர கூட்டணியின் கீழ் செயற்படும் அனைத்து அரசியற் கட்சிகளும் நாட்டின் வடக்கு, கிழக்கு மற்றும் மலைநாடு போன்ற இடங்களில் மிகச் சுதந்திரமாக எந்தவொரு தடையுமின்றி கூட்டங்களை நடாத்துகின்றன. ஆனால் இதேவேளையில் இந்தப் பிரதேசங்களில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு போன்ற ஏனைய எதிர்க்கட்சிகள் கூட்டங்களை நடாத்துவதற்கு தடைவிதிக்கப்படுகின்றன.
சிறிலங்கா அரசாங்கத்திற்கும் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புக்கும் இடையிலான பேச்சுக்கள் முறிவடைந்தமை தொடர்பாக பல்வேறு சமூகப் பிரதிநிதிகள் தமது விசனத்தை வெளிப்படுத்தியுள்ளனர். இது மோதலால் பாதிக்கப்பட்ட சமூகத்துடனான அரசியல் உறவு விரிசலடைந்துள்ளதை சுட்டிக்காட்டுகிறது. நாட்டில் மீளிணக்கப்பாட்டை மேற்கொள்வதற்கு திறந்த விரிவான இதயசுத்தியுடன் கூடிய அரசியல் கலந்துரையாடல்களும் விவாதங்களும் மிகமுக்கியமானவையாகும்.
பயனுள்ள முழுமையான அபிவிருத்தி:
சிறிலங்கா அரசாங்கமானது நாட்டில் நிலையான அமைதியையும், பயனுள்ள மீளிணக்கப்பாட்டையும் கொண்டு வரக்கூடிய செயற் திட்டம் ஒன்றை முன்வைத்துள்ளது. இதன் மூலம் அனைத்துலக சமூகத்தின் அழுத்தங்களிலிருந்து தப்பிக்க முடியும் என்பது சிறிலங்காவின் நிலைப்பாடாகும். கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் பரிந்துரைகள், இதன் மனித உரிமைகளை மதித்து அதனைப் பாதுகாப்பதற்கான தேசிய செயற் திட்டம் ஆகிய இரண்டையும் செயல்படுத்துவதற்கான சிறிலங்கா அரசாங்கத்தின் செயற் திட்டமானது மக்களின் பங்களிப்பை உள்வாங்கி செயற்படுத்தப்பட வேண்டும் எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
“பரிந்துரை 9.223 – கிராம மக்களின் பங்களிப்புடன் அவர்களின் ஆலோசனையையும் பெற்று அபிவிருத்திகள் மேற்கொள்ளப்படுவதை சிறிலங்கா அரசாங்கம் உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்” என கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
“பரிந்துரை 9.227 – வடக்கு மாகாணத்தில் சிவில் நிர்வாகம் மீளவும் செயற்படுத்தப்பட்டு, மக்களின் அன்றாட வாழ்வில் இது செல்வாக்குச் செலுத்தப்பட வேண்டியது மிக முக்கியமானதாகும். இங்கு நிலைநிறுத்தப்பட்டுள்ள இராணுவத்தினர் மீளஎடுக்கப்பட வேண்டும்” என குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இந்த ஆய்வின் ஆரம்ப கட்ட டிவுகள்:
• கைதுசெய்யப்பட்டவர்களில் 53 சதவீதமானோர் நீதிமன்றில் முன்நிறுத்தப்படாது தடுத்துவைக்கப்பட்டனர்.
• ஏற்கனவே குறிப்பிட்டது போன்றில் ஆய்வில் பங்குபற்றியவர்களில் 25 சதவீதமானவர்களின் குடும்ப உறுப்பினர்கள் ஒருவர் வீதம் காணாமற் போயுள்ளனர். இவர்களில் 47 சதவீதத்தினர் செப்ரெம்பர் 2008 தொடக்கம் மே 2009 வரையான காலப்பகுதியிலேயே காணாமற் போயுள்ளனர். இதற்கப்பால், இவர்களுள் 75 சதவீதத்தினர் காணாமற் போனமைக்கு பாதுகாப்பு படையினரே காரணம் எனக் கூறப்பட்டுள்ளது.
• சிவில் விவகாரங்களில் தற்போதும் சிறிலங்கா இராணுவத்தின் தலையீடு காணப்படுகிறது. தேர்தல் மூலம் தெரிவு செய்யப்பட்ட பிரதிநிதிகள் தீர்மானம் இயற்றுதல் மற்றும் அபிவிருத்தி நடவடிக்கைகளில் உள்வாங்கப்படுவதில்லை என ஆய்வில் கலந்து கொண்ட 47 சதவீதமானோர் கருதுகின்றனர். சிறிலங்கா இராணுவத்தின் தலையீடு காணப்படுவதாக 37 சதவீதமானோர் கூறியுள்ளனர்.
• தமது பிரதேசங்களின் பொது நிர்வாகச் செயற்பாடுகளில் இராணுவத்தினர் ஈடுபடுவதாக 43 சதவீதமானோர் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர்.
• மக்கள் வாழிடங்கள் மற்றும் கட்டடங்கள் என்பன இராணுவத்தால் பயன்படுத்தப்படுவதாக 27 சதவீதமானோர் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர்.
• தமது வாழிடங்களுக்கு அருகில் அதாவது ஐந்து கிலோமீற்றர் தூரத்திற்குள் இராணுவ முகாங்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளதாக 80 சதவீதமானோர் தெரிவித்துள்ளனர்.
இறுதியான கருத்துக்கள்:
சிறிலங்காவில் நீண்டு செல்லும் இனப்பிரச்சினைக்கான மூல காரணம் என்ன என்பதை கண்டறிந்து அதனைத் தீர்ப்பதற்கான முயற்சிகளை முன்னெடுப்பதில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் ஆர்வங் காட்டவில்லை. இதனை மாற்றுவதற்கான ஒரு உறுதியான முயற்சி ஒன்றை சிறிலங்கா அரசாங்கம் முன்னெடுக்க வேண்டும்.
இந்த அரசாங்கம் மீதான விமர்சனங்கள் ஜெனீவாவில் இனி நடைபெறவுள்ள பல்வேறு நிகழ்வுகளில் சிறிலங்கா மீது அதிருப்தியை உண்டுபண்ணும். மனித உரிமைகள் பேரவையின் 22வது கூட்டத் தொடரின் முடிவில் சீனாவிலிருந்து அமெரிக்கா வரையான ஒவ்வொரு உலக நாடும் சிறிலங்காத் தீவில் உண்மையில் என்ன நடந்துகொண்டிருக்கின்றது என்பதை அறிந்து கொள்ளும்.
பயனுள்ள ஆக்கபூர்வமான மாற்றம் ஒன்று ஏற்படும் என்பதை உண்மையில் எவரும் அறிந்திருக்கமாட்டார்கள். ஆனால் உண்மை என்பதை எவரும் முற்றுமுழுதாக தமது அதிகாரத்தின் கீழ் வைத்திருக்க முடியாது.
மொழியாக்கம்: நித்தியபாரதி
போர்க்குற்றச்சாட்டு, போர்ப்பயிற்சி – அமெரிக்காவின் இரட்டைமுகம்?
சிறிலங்கா இராணுவத்தின் மீதான போர்க்குற்றச்சாட்டுகள் குறித்து நம்பகமான விசாரணைகளை வலியுறுத்தி வரும் அமெரிக்கா, இன்னொரு பக்கத்தில் சிறிலங்கா படையினருக்கு தொடர்ந்து பயிற்சிகளையும் அளித்து வருகிறது.
அமெரிக்காவின் பசுபிக் கட்டளைப் பீடத்தின் படை அதிகாரிகள் குழுவொன்று சென்ற மாத நடுப்பகுதியில், வவுனியா பிரதேசத்தில் சிறிலங்கா படையினருக்கு பயிற்சிகளை அளித்துள்ளது. பூ ஓயாவில் உள்ள சிறிலங்கா இராணுவத்தின் கண்ணிவெடி அகற்றும் பிரிவு முகாமில் இந்த கூட்டுப்பயிற்சி இடம்பெற்றுள்ளது. கடந்த மாதம் 18ம் நாள் தொடக்கம் 22ம் நாள் வரை இடம்பெற்ற இந்தப் பயிற்சியில், சிறிலங்கா இராணுவத்தின் பொறியியல், மருத்துவப்படைப் பிரிவு மற்றும் ஆயுத தளபாட தொழில்நுட்பப் பிரிவு ஆகியவற்றைச் சேர்ந்த 100 இற்கும் அதிகமான சிறிலங்காப் படையினர் பங்கேற்றனர்.
அமெரிக்காவின் 18வது மருத்துவப் படைத்தலைமையகம், பசுபிக் விமானப்படை, பசுபிக் பிராந்திய பொதுசுகாதார தலைமையகத்தின் மிருக மருத்துவ நிபுணர்கள், 8வது அரங்க உதவித் தலைமையகத்தின் வெடிபொருள் நிபுணர்கள் சிறிலங்கா படையினருக்குப் பயிற்சிகளை அளித்துள்ளனர். மனிதாபிமான உதவிகளை வழங்கும் திட்டத்தின் கீழ் இந்த பயிற்சிகள் அளிக்கப்பட்டுள்ளதாக அமெரிக்கா கூறியுள்ளது. கண்ணிவெடிகளை அகற்றுவதை மையப்படுத்தியே இந்தப் பயிற்சிகள் இடம்பெற்றுள்ளன.
எனினும் சிறிலங்கா அரசாங்கமோ, இராணுவமோ இதுபற்றி எந்தத் தகவலையும் இதுவரை வெளியிடவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
No-One Was Paid For Any Evidence – Channel 4
No Person Resident In Sri Lanka Helped Us With ‘No Fire Zone’,No-One Was Paid For Any Evidence – Channel 4
” No person resident anywhere in Sri Lanka helped us with this film. No-one was paid for any evidence or interviews.” says Callum Macrae, the producer of the Channel 4, ‘No Fire Zone: The Killing Fields of Sri Lanka‘.
Macrae issued a statement this evening responding to a report published in today Sinhala language Divaina newspaper.
We publish below the statement in full;
In relation to the statement apparently issued today from within the Sri Lankan Ministry of Defence, I would like to make it clear that not one person living anywhere in Sri Lanka helped us make this film. Furthermore we have not paid anything to anyone for any evidential material or interviews. That is simply a fact.
What is even more astonishing and disturbing is that these threats come from government sources.
The eyes of the world are on Sri Lanka just now, as the UN Human Rights Council considers how justice and accountability can best be ensured in Sri Lanka. Thereafter Commonwealth countries will also be considering their position in relation to Commonwealth Heads of Government meeting scheduled to be held in November in Sri Lanka.
In a country which is under criticism for the high levels of disappearances of government critics, its attacks on the judiciary and attempts to silence journalists, these apparently government-sponsored threats are beyond belief. They can only further the determination of everyone who cares about truth and accountability to ensure that justice is done.
When our first film came out – and provoked angry denials from the government – Sri Lanka’s own former president, Chandrika Bandaranaike Kumaratunga said: “continued denial of proven facts and abuse of our honest critics will not resolve the problem for anyone.”
Open threats will resolve the problem even less.
I repeat again. No person resident anywhere in Sri Lanka helped us with this film. No-one was paid for any evidence or interviews.
If Sri Lanka uses our film to justify a witch-hunt, or worse, against anyone it perceives as a critic it will condemn itself in the eyes of the world.
Translation of the Divaina newspaper story;
Sri Lanka on the watch for Sri Lankans helping Channel – 4
By Noman Palihawadana
The Ministry of Defence (MOD) is requesting the public to inform the government if they know any Sri Lankans who are secretly helping the Channel 4.
There is a growing suspicion whether some have deliberately turned their back to the motherland in exchange for various favors. A spokesman from the MoD told ‘Divaina’, that they are requesting the public to inform the government on any such individuals without any delay.
The MoD says that regardless of Tamilnadu’s dreams, they will not be able to realize any of their dreams about the Kachchathivu island. URL: http://www.divaina.com/
By Colombo Telegraph –
Beneath the Toga of ‘Gota’s War’ or, where has all the history gone?
At a time where Sri Lankan politicians and bureaucrats churn out biographies and supposed autobiographies at a feverish rate, Gota’s War by CA Chandraprema should not be missed. Not only does this add to a rich corpus already featuring Muthu Padmakumara’s Mahinda (in all three languages) and later additions such as Lakshman Hulugalle’s Lakshman, but at the point of release it was also partially seen as a “counter narrative” to work such as ‘The Cage’ by Gordon Weiss, who was unpatriotic enough to disfigure the government’s post-2009 euphoria with disturbing facts and compelling records of war crimes.
[ full story | jdslanka.org
Beneath the Toga of ‘Gota’s War’ or, where has all the history gone?
At a time where Sri Lankan politicians and bureaucrats churn out biographies and supposed autobiographies at a feverish rate, Gota’s War by CA Chandraprema should not be missed. Not only does this add to a rich corpus already featuring Muthu Padmakumara’s Mahinda (in all three languages) and later additions such as Lakshman Hulugalle’s Lakshman, but at the point of release it was also partially seen as a “counter narrative” to work such as ‘The Cage’ by Gordon Weiss, who was unpatriotic enough to disfigure the government’s post-2009 euphoria with disturbing facts and compelling records of war crimes.
[ full story | jdslanka.org
Listening To Sri Lanka’s Painful Presentation
Is the proposed UNHRC resolution heading nowhere? Would the rehashing of old undelivered promises and the continued defiance of the military, still maintaining its claim of zero civilian casualties be enough for Sri Lanka to go home celebrating: Are countries preparing for the long haul, giving Sri Lanka the luxury of time, at the expense of justice for the victims? Or is the noose tightening on the Rajapaksas? An Opinion.
Introduction
Listening to Mahinda Samarasinghe making his presentation for Sri Lankaat the 22ndsession of the UN Human Rights Council was painful. There was no substance in his report. Period! It was merely a regurgitation of the Sri Lankan government’s past presentations, characterized by the usual lack of any substantive action. It was a complete rehash of past promises that to this day has yet to materialise. It was an insult to the intelligence of those listening! Whether the members of the UNHRC would swallow it hook line and sinker as on previous occasions will be known in a few days. The world waits in anticipation but there is little hope that any concrete steps will be taken by the members of the UNHRC to move to the next phase of investigating Sri Lanka’s conduct of the war and its mass killing of civilians through an independent international body; thereby putting an end to the continuing culture of government impunity and the defiance of the army that still maintains it followed a policy of “zero civilian casualties” in the war, putting the blame on civilian casualties on LTTE as per its “new plan of action” to implement the LLRC “observations”.
The next phase should include an international human rights field presence, an international protective mechanism, in the Tamil heartland of the NorthEast to prevent military and government abuses and intransigence now happening in the occupied Tamil heartland. Transnational Government of Tamil Eelam (TGTE) is putting this initiative front and centre in its engagement this session in addition to an international independent inquiry.
I would call Sri Lanka’s Minister for Plantation Industries and Special Envoy to President Rajapaksa, Mr. Samarasinghe’s speech the biggest bluff that has been foisted on the world, a presentation devoid of integrity and delivered with no compunction; hopefully not on a gullible and unsuspecting audience.
Sri Lanka couldn’t have fooled those of us who keep a close watch on the ground situation.
Tamil MP appeals to IC to “Save Country from this Government”
Earlier Mathiapranam Sumanthiran, Tamil National Alliance MP, was scathing in his remarks about the Sri Lankan government’s gross inaction and appealed to the international community to save the country from the Sri Lankan government: “Not one recommendation of the LLRC has been implemented, not one item in the National Action Plan has been touched,” he said as he cried out to the world to “save the country from this government..”
Government’s 5 Rs Refuted
Referring to the 5 Rs i.e. Reconstruction Resettlement Rehabilitation, Reintegration and Reconciliation Mr Samarasinhe, proudly claimed all of the Rs have been achieved. Dr Paul Newman, from the Bangalore University, vigorously refuted such claims in his article: Lies Retold – The Annual Sri Lankan Ritual at the UNHRC:
“More than 93,000 people are estimated to still be displaced as of late December 2012, living in camps in Vavuniya, Jaffna and Trincomalee districts, in transit sites or with host communities. Source: Internal Displacement Monitoring Centre (January 24, 2013)….In Jaffna alone, 70,000 Tamils are yet to return home as their land is occupied as High-Security Zones. The entire village of Mullikulamis displaced into the jungles and a naval complex is coming up the area. In Jaffna the Talsevana military resort has come up in the place of land occupied from Tamils,” he writes.
Misleading claims
At a glance, my own observations on the pronouncements made by Mr Samarasinghe centred round subtle but serious misrepresentations. The 27% growth in the GDP in the North was misleading. The 27% growth rate in the North does not reflect any improvement in the quality of life of ordinary Tamil people but is due to the unbridled expansion of the Military in the NorthEast and the huge expenses including salaries that comes with it.
Question to address: were measure taken in self-defence legal?
The court of inquiry by the army commander on civilian casualties has been mentioned before and is mentioned again. There is already a report out in the public domain which the Army Board prepared on the implementations of the LLRC observations that was handed to Gotabaya Rajapaksa. It found that Sri Lanka “as a sovereign state has an inherent right to self-defence” and that the Sri Lankan army’s actions were essentially to destroy a terrorist organization in defence of the land: “Sri Lanka has the “absolute right to take all legal measure necessary to restore law and order arising…(among other) out of terrorism,” it concluded. The focus here should be on “legal measures” whether the measures taken were legal in accordance with international law. If the Sri Lankan army has only taken “legal measure” it need not hesitate in the least to submit to an international inquiry.
Army sticking to its claim that casualties caused by LTTE only
Further the “Plan of Action” proposed by the Army Board on implementation of the recommendations of the LLRC that has been submitted at this session is a whitewash in my opinion and points to civilian deaths committed by the LTTE only, the army still sticking to the claim that it maintained a policy of “zero civilian casualties”: “The so-called civilian casualties have mainly consisted of LTTE cadres killed in combat, civilians killed by LTTE for political and other ends and civilians killed by the LTTE whilst attempting to flee LTTE held areas,” and that the “The S.L. Constitution and the existing legal framework are adequate to safeguard Human Rights,” the report concluded. In other words, is the army saying Sri Lanka is not going to consider international law although it has to adhere to the UN Charter and United Nations Declaration on Human Rights and other treaties it has signed up to? I know Sri Lanka has not signed on to the Statute of Rome but it has ratified in 1959 the Geneva Conventions 1-1V (not protocols1-3) that govern many of the laws pertaining to war.
Will the roles of Senior Military and Political leaders including the President be inquired into in an Army Court of inquiry?
An inquiry into allegations of Sri Lankan army atrocities committed by the top brass both political and military by the Sri Lankan army would amount to nothing. Not only is the military investigating its own, the question that the TGTE would need answers to is whether the inquiry would go far enough; especially when it involves the wholesale massacre of innocent civilians and the government is defiant that it did not kill civilians. An inquiry that does not involve President Rajapaksa, Gotabaya Rajapaksa, Sarath Fonseka, Palitha Kohonen, Shavendra Silva and other commanders of various divisions including the Navy and Air Force would not serve the cause of justice for the tens of thousands who perished in what the Tamil people and the TGTE insist was genocide.
It’s important to bear in mind that the Sri Lankan army’s image now stands battered beyond repair under its Commander in Chief, President Rajapaksa and Defence Minister Gotabaya Rajapaksa, the latest allegations coming from Human Rights Watch which reported on 75 cases of sexual abuse including rape and torture committed by members of the Sri Lankan armed forces on Tamil detainees.
Slamming UN Officers doing their duty,
Mr. Samarasinghe’s lambasting of the High Commissioner for Human Rights, Ms Navi Pillay and the OHCHR was out of order and shows the Sri Lankan government’s edginess when it comes to objective criticism and illustrates what their future response would be to UN officers and UN mandate holders doing their duty. Will Sri Lanka willingly cooperate with UN experts monitoring Sri Lanka’s implementation of the LLRC recommendations? Although Mr. Samarasinghe touched on it, blaming the High Commissioner for sending emissaries only to obtain information for her report the question of further cooperation between the two on the implementation of the LLRC remains to be seen. Whether the intended resolution for a UN monitoring service to force Sri Lanka into action is something that Sri Lanka would agree to, also remain to be seen. This question was raised by Dinouk Colombage in his article: Is the US resolution on Sri Lanka justified?
Social Progress not true
The ‘Social Progress’ Mr. Samarasinghe mentioned, achieved through “strengthening of the civil administration” and by the “provision of livelihood support” is not true. There is still 1 army personnel to 5 civilians in the NorthEast. The Military Governor is now ruling the Tamil heartland with orders coming from the President and his brothers, namely Basil Rajapaksa from the Ministry of Economic Development and Gotabaya Rajapaksa from the Ministry of Defence and Urban Development. The kind of military corporate culture that exists is not found in any other military in any part of the world; I am talking about the army selling its produce to the public on a corporate scale. The manipulation of the demographic composition by government-sponsored colonization to bring in ethnic Sinhalese, the take over of private and state-owned land including arable land for military purposes, not to mention the movement of a disproportionate number of Sinhala fishermen into the area, have all negatively impacted the livelihood opportunities of the indigenous ethnic Tamil population.
Zero progress on Trinco and ACF cases
The presentation lacked any fresh new initiatives or showed any progress made on earlier fronts. The same line, the same lies were repeated yet again. With regard to cases relating to the execution-style murders of 5 Trinco students and 17 ACF aid workers, Mr Samarasinge was regurgitating the steps the government promised to take in its previous reports. The government is still on the non-summary proceedings stage with regard to the student murders. It is an outrage to keep listening to the same lies over and over again.
As to the LLRC recommendation to inquire into allegations contained in the Channel 4 documentary Killing Fields, Mr Samrasinghe said that it would be the government’s next task – although these very words were repeated in the National Action Plan submitted at the UPR.
UNHRC must address allegations in two imminent reports
It is time the UNHCR officially looked into the findings of two eminent reports sponsored by the UN itself, namely the Expert Panel Report and the Internal Review Panel Report, both of which point to serious allegations that must be investigated by an independent commission. UN Secretary-General Ban Ki Moon’s failure to pass on the Expert Panel Report to the UNHCR, his failure to invoke article 99 of the UN Charter during and after the last stages of the war, are matters that require addressing. The Security Council’s failure to act to prevent the carnage and apply the principle of Responsibility To Protect, R2P and the serious matter of UN complicity in the bloodbath that occurred cannot be ignored.
TGTE wants Special Adviser’s report on genocide made public
The TGTE itself wants the report that the Special Adviser on the Prevention of Genocide prepared during the last stages of the war but never released to be made public, which was referred to in the Internal Review Panel Report. The TGTE Prime Minister Visuvanathan Rudrakumaran said the TGTE is focusing on two major issues at these sessions: “Firstly calling for an international independent investigation with a view to bringing justice for the victims of genocide; Secondly TGTE will focus on Tamil ethnocentric human rights violations rather than ethno neutral violations,” he explained.
A case for an international independent has been made
The erosion of democratic values, the breakdown in the rule of law, the end of a functioning independent judiciary and the move to a fully-fledged dictatorship all go to advance the arguments that there is no alternative to an international independent investigation, although 40,000 deaths (and possibly more) according to Kenneth Roth of the HRW should “be reason enough” for such an inquiry.
It is shameful that Sri Lanka could stand up in this august body and report no progress since the last resolution during the 19th session that called for the implementation of the LLRC recommendations. It is shameful that having made no progress what so ever Sri Lanka has the gall to appear before the Council without delivering the goods; at least to show some results.
Allow international media and INGOs free access
For independent verification of the true ground situation, Sri Lanka must allow free access to the international media and free movement for major INGO’s. The veteran human rights defender and activist Dr Brian Senewiratne, Senator of the TGTE has vehemently stated that this is indeed a priority more than anything else in a country still operating under the dreaded PTA; where the people are muzzled and cannot speak unless in stage-managed circumstances under the watchful eye of the military; where there is a concerted effort to destroy the Tamil identity, culture and language even religions in the name of integration: “Amnesty International, Human Rights Watch and International Crisis Group must now be admitted to the Tamil North & East immediately. There cannot now be any reason to exclude internationally credible human rights organisations from the area,” the Senator stated.
Heed Clergy on-ground situation
A group of concerned Christian clergymen and women in the NorthEast made an appeal to the High Commissioner, Ms Pillay to go beyond the last resolution: “We feel that the killing and disappearance of tens of thousands of Tamil people and actions that are suppressing the Tamil people and community, our culture, religions, language and, land in a systematic way before, during and after the war appears to be done with an intent to destroy us in whole or in part and thus, it is imperative that the international community addresses this seriously even at this late stage,” they stated in their letter.
A week resolution in the cards, justice delayed is justice denied
As the UNHRC debates, the rest of us know what to expect: another lukewarm resolution brought by theUS.Robert O’Blake, Secretary of State for South and Central Asian Affairs was speaking to the US House Foreign Affairs Committee, Subcommittee on Asia and the Pacific: “I think there is good support thus far to have another vote this year to continue to urge Sri Lanka to implement its own report and that’s why we are pursuing that again this year,” he said sharing the “disappointment” that the US felt at “ Sri Lanka’s failure to address several issues including the implementation of the LLRC action plan, further stating that “the government has not proceeded so far with elections for the Northern Provincial Council, four years after the end of the war.”Reading Esther Brimmer’s remarks that the “The United States hopes this resolution will be a cooperative effort with the Sri Lankan government,” pretty much indicated to me the contents of the resolution. Indian External Affairs Minister Salman Kurshid’s refusal to disclose to Rajya Sabha members, the contents of the draft resolution and to state how India would vote, that elicited a walkout by all the Tamil parties in Tamil Nadu, AIDMK, DMK and leftist parties, again smacks of India’s duplicity in this matter and its leanings towards the Rajapaksas.
Issues of sovereignty seem to prevail over the need to catch and punish the perpetrators of mass atrocity crimes. Are countries then preparing for the long haul at the expense of justice for the victims? Or is this a way to pin the Sri Lankan government into a corner?
Sri Lanka ready to party until the next time? Or is the noose tightening on the Rajapaksas?
Is the UNHRC resolution heading nowhere? Is the Sri Lankan government of Mahinda Rajapaksa preparing to party yet again as it stands defiant about its conduct of the war and accountability for civilian casualties, where the diplomatic community would be invited to wine and dine and forget about their country’s legal and moral obligations towards justice and against impunity until the next time! Or is the noose tightening on the Rajapaksas?
Usha S Sri-Skanda-Rajah
*Usha S Sri-Skanda-Rajah – Chair, TGTE Senate
WikiLeaks: ‘GoSL War Crimes Is The Most Difficult Issue On Our Bilateral Agenda’ – US
“Accountability for alleged crimes committed by GSL troops and officials during the war is the most difficult issue on our bilateral agenda. (NOTE: Both the State Department Report to Congress on Incidents during the Conflict and the widely read report by the University Teachers for Human Rights (Jaffna) also detailed many incidents of alleged crimes perpetrated by the LTTE. Most of the LTTE leadership was killed at the end of the war, leaving few to be held responsible for those crimes. The Government of Sri Lanka (GSL) is holding thousands of mid- and lower-level ex-LTTE combatants for future rehabilitation and/or criminal prosecution. It is unclear whether any such prosecutions will meet international standards. END NOTE.)” the US Embassy Colombo informed Washington.
Butenis
The Colombo Telegraph found the related leaked cable from the WikiLeaks database. The cable is classified as “SECRET” and analysed the issues relates to accountability. The cable was written on January 15, 2010, by the US Ambassador to Colombo, Patricia A. Butenis.
Butenis wrote; “There have been some tentative steps on accountability on the GSL side. Soon after the appearance of the State Department report, President Rajapaksaannounced the formation of an experts’ committee to examine the report and to provide him with recommendations on dealing with the allegations. At the end of the year, the president extended the deadline for the committee’s recommendations from December 31 until April. For his part, General Fonseka has spoken publicly of the need for a new deal with the Tamils and other minorities. Privately, his campaign manager told the Ambassador that Fonseka had ordered the opposition campaign to begin work planning a “truth and reconciliation” commission (ref B).”
“These tentative steps notwithstanding, accountability has not been a high-profile issue in the presidential election — other than President Rajapaksa’s promises personally to stand up to any international power or body that would try to prosecute Sri Lankan war heroes. While regrettable, the lack of attention to accountability is not surprising. There are no examples we know of a regime undertaking wholesale investigations of its own troops or senior officials for war crimes while that regime or government remained in power. In Sri Lanka this is further complicated by the fact that responsibility for many of the alleged crimes rests with the country’s senior civilian and military leadership, including President Rajapaksa and his brothers and opposition candidate General Fonseka.” the ambassador further wrote.
By Colombo Telegraph –
We give below the relevant part of the cable;
Related posts to this cable;
WikiLeaks: Sampanthan Doesn’t Discuss ‘War Crimes’ Out Of Fear
VZCZCXRO9281 OO RUEHAG RUEHROV RUEHSL DE RUEHLM #0032/01 0151223 ZNY SSSSS ZZH O 151223Z JAN 10 FM AMEMBASSY COLOMBO TO RUEHC/SECSTATE WASHDC IMMEDIATE 1120 INFO RUCNMEM/EU MEMBER STATES COLLECTIVE PRIORITY RUEHKA/AMEMBASSY DHAKA PRIORITY 2264 RUEHIL/AMEMBASSY ISLAMABAD PRIORITY 9286 RUEHKT/AMEMBASSY KATHMANDU PRIORITY 7541 RUEHLO/AMEMBASSY LONDON PRIORITY 5373 RUEHNE/AMEMBASSY NEW DELHI PRIORITY 3699 RUEHNY/AMEMBASSY OSLO PRIORITY 5298 RUEHOT/AMEMBASSY OTTAWA PRIORITY 0159 RUEHSM/AMEMBASSY STOCKHOLM PRIORITY 0824 RUEHKO/AMEMBASSY TOKYO PRIORITY 4420 RUEHCG/AMCONSUL CHENNAI PRIORITY 9847 RUEHBI/AMCONSUL MUMBAI PRIORITY 7136 RUEHON/AMCONSUL TORONTO PRIORITY 0154 RHEFDIA/DIA WASHINGTON DC PRIORITY RUEHGV/USMISSION GENEVA PRIORITY 0001 RHHMUNA/HQ USPACOM HONOLULU HI PRIORITY RUEHBS/USEU BRUSSELS PRIORITY RHEHAAA/NATIONAL SECURITY COUNCIL WASHINGTON DC PRIORITY RUEKJCS/SECDEF WASHDC PRIORITY
S E C R E T SECTION 01 OF 03 COLOMBO 000032
SIPDIS
DEPARTMENT FOR SCA/INSB
E.O. 12958: DECL: 01/15/2020
TAGS: PGOV PREL PREF PHUM PTER EAID MOPS CE
SUBJECT: SRI LANKA WAR-CRIMES ACCOUNTABILITY: THE TAMIL
PERSPECTIVE
REF: A. 09 COLOMBO 1180
¶B. COLOMBO 8
COLOMBO 00000032 001.2 OF 003
Classified By: AMBASSADOR PATRICIA A. BUTENIS. REASONS: 1.4 (B, D)
ACCOUNTABILITY AS A POLITICAL ISSUE ----------------------------------- ¶2. (S) Accountability for alleged crimes committed by GSL troops and officials during the war is the most difficult issue on our bilateral agenda. (NOTE: Both the State Department Report to Congress on Incidents during the Conflict and the widely read report by the University Teachers for Human Rights (Jaffna) also detailed many incidents of alleged crimes perpetrated by the LTTE. Most of the LTTE leadership was killed at the end of the war, leaving few to be held responsible for those crimes. The Government of Sri Lanka (GSL) is holding thousands of mid- and lower-level ex-LTTE combatants for future rehabilitation and/or criminal prosecution. It is unclear whether any such prosecutions will meet international standards. END NOTE.) There have been some tentative steps on accountability on the GSL side. Soon after the appearance of the State Department report, President Rajapaksa announced the formation of an experts' committee to examine the report and to provide him with recommendations on dealing with the allegations. At the end of the year, the president extended the deadline for the committee's recommendations from December 31 until April.For his part, General Fonseka has spoken publicly of the need for a new deal with the Tamils and other minorities.Privately, his campaign manager told the Ambassador that Fonseka had ordered the opposition campaign to begin work planning a "truth and reconciliation" commission (ref B). ¶3. (S) These tentative steps notwithstanding, accountability has not been a high-profile issue in the presidential election -- other than President Rajapaksa's promises personally to stand up to any international power or body that would try to prosecute Sri Lankan war heroes. While regrettable, the lack of attention to accountability is not surprising. There are no examples we know of a regime undertaking wholesale investigations of its own troops or senior officials for war crimes while that regime or government remained in power. In Sri Lanka this is further complicated by the fact that responsibility for many of the alleged crimes rests with the country's senior civilian and military leadership, including President Rajapaksa and his brothers and opposition candidate General Fonseka.
BUTENIS
Statement made by Ms. Vani Selvarajah at the UN Human Rights Council
March 4th 2013 on behalf of Lawyers Rights Watch Canada
Item 2 – Interactive Dialogue with High Commissioner
Lawyers Rights Watch Canada
March 4, 2013
Thank you, Mr. President,
Madam High Commissioner, on behalf of Lawyers’ Rights Watch Canada and the International Movement Against All Forms of Discrimination and Racism (IMADR), we welcome your annual report and thank you for your continued resolve to protect human rights around the world.
The situation in Sri Lanka is deteriorating, with an increased level of militarization, suppression of free speech, the breakdown of the rule of law and the loss of any democratic space. The Tamil people are living under army occupation. Students from the University of Jaffna were illegally arrested and detained for peacefully protesting. Journalists continue to live and work in fear of reprisals. The Chief Justice, Shirane Bandaranayake, was illegally impeached this January. We are encouraged by your optimism that findings of the Secretary General’s landmark internal review undertaken by Charles Petrie, would allow for increased responsibility, transparency and accountability within the UN system. To effectively promote accountability in Sri Lanka, the Council itself must act to ensure acceptance of the UN Panel of Experts Report as an official document. The Panel of Experts concluded that there were credible allegations of war crimes and crimes against humanity committed by both sides of the conflict in Sri Lanka.
We are deeply concerned by the continued attacks on your credibility, impartiality and neutrality. Human Rights defenders in Sri Lanka, and elsewhere continue to be the subject of attacks meant to silence calls for adherence to international human rights norms. We encourage you to continue to advocate for the cessation of systemic human rights abuses in Sri Lanka and to call for remediation of past violations.
Just last week, new evidence has surfaced where a 12-year-old boy, Balachandran Prabaharan, was summarily executed while in Sri Lankan army custody on the last days of the war in 2009. These and other violations of international law, including war crimes and crimes against humanity, must be investigated by a neutral party.
Madam High Commissioner, we look forward to your report to Council wherein you reiterate your call for a Commission of Inquiry in Sri Lanka, in order that the senseless slaughter of a child and other crimes are addressed.
Thank you.
*Check against delivery.
The Tamils in Sri Lanka: From Tigers Into Lambs
Imagine a global nation of people stretched into a diaspora that numbers perhaps 80 million people, more than five times the global Jewish population. Have you heard of the Tamils? They are in South India, Malaysia, Canada, Sri Lanka and around the world. Mostly Hindu, there is a substantial Christian and Muslim population. You’re probably familiar with the work of A.R. Rahman from Slumdog Millionaire and M.I.A. from “Paper Planes.”
[ full story | [ Huffington Post ][ Mar 05 01:53 GMT ]
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.