உலகத் தமிழாராய்ச்சி மாநாடு படுகொலை நினைவு நாள்

யாழ்ப்­பா­ணம் முதன்மை வீதி, வீர­சிங்­கம் மண்­ட­பத்­துக்கு முன்­பா­க­வுள்ள யாழ் முற்றவௌி யில் நான்­கா­வது தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்டு நிகழ்வுகளில் கலந்து கொண்ட வேளை உயி­ரி­ழந்த ஒன்­பது தமி­ழர்­க­ளின் நினை­வுச் சின்­னம், அதன் அடை­யா­ள­மாக இன்­றும் எழுந்து நிற்­பது, இன்­ன­மும் அந்த கொடிய இர­வைத் தமி­ழர்­கள் தம் மனதுகளில் எக்­கா­ல­மும் நினை­வு­ ப­டுத்­திக்­கொள்­வ­தற்­கா­க­வே­யா­கும்.

44 ஆண்­டு­கள் கடந்துவிட்­ட­ நி­லை­யில், அந்த மாநாட்­டில் திட்­ட­மிட்டு மேற்­கொள்­ளப்­பட்ட படு­கொலை நிகழ்­வா­னது தமி­ழர்­கள் மத்­தி­யில் பல உண்­மை­களை உணர்த்­தி­யி­ருக்­கின்­றது. தமி­ழர்­கள் தமி­ழர்­க­ளாக வாழவே கூடாது. மாநாடு நடத்­து­வ­தற்­கும், தமி்ழை ஆய்வு செய்­வ­தற்­கும் தமி­ழர்­க­ளுக்கு உரி­மை­யில்லை என்ற அந்­தப் பேரி­ன­வா­தச் சிந்­த­னை­யு­டன் தமிழ்­மக்­க­ளுக்­கெ­தி­ரான ஒடுக்கு முறை ந­ட­வ­டிக்­கை­கள் இன்­ன­மும் வடக்கு கிழக்கு மாகா­ணங்­க­ளில் நீண்டு செல்­கின்­றன.

இன்­றைய இளம் தலை­மு­றை­யி­னர் நான்­கா­வது உல­கத்­த­மி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்டுச்­சம்­ப­வங்­கள் பற்றி பெரி­தாக எது­வும் தெரிந்து கொண்­டி­ருப்­ப­தா­கத் தோன்­ற­வில்லை. அவர்­கள் அது குறித்­துக் கொஞ்­ச­மே­னும் அறிந்து கொள்ள முய­லா­த­தும் மிக­வும் கவ­லைக்­கு­ரிய விட­ய­மா­கும். நான்­கா­வது உல­கத் தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டின் பின்­னர் அத்­த­கை­ய­தோர் மாநாடு இலங்­கை­யில் இடம்­பெ­றா­ம­லி­ருப்­ப­தும் தமிழ்­மக்­க­ளுக்கு ஒரு தலைக்­கு­னிவு போன்றே உள்­ளது. சம்­பந்­தப்­பட்ட அமைப்பு நிறு­வ­னத்­தி­ன­ரும் இது குறித்து கருத்­தில் கொள்ள வேண்­டி­யது அவ­சி­யம்.

ஈழத்­த­மி­ழி­னம் தனது மொழி­யு­ரிமை, ஆட்­சி­யு­ரிமை, நில­வு­ரிமை போன்­ற­வற்றை அடை­யவே கடந்த 70 ஆண்­டு­க­ளாக போரா­டி­வ­ரு­கின்­றது. தமிழ்­மக்­கள் சம அந்­தஸ்­தோ­டும், சுய­மதிப்போடும் வாழக்­கூ­டாது. தமிழ் மொழியை வளர்க்­கக்­கூ­டாது என்­பவை மட்­டு­மன்றி, தமிழ்­மொ­ழியை ஆய்­வுக்­கு­ட­ப­டுத்­து­வது, தமி­ழர்­கள் தங்­க­ளைத்­தாங்­களே ஆண்­ட­ வ­ர­லா­றுக­ளை­யும், கலை பண்­பா­டு­க­ளை­யும் எடுத்­துச் சொல்­லு­கி்ன்ற விட­யங்­கள் சிங்­கள அர­சு­க­ளுக்கு இன்­று­வரை வேப்­பங்­கா­யா­கக் கசக்­கு­மொன்று,

சிங்­க­ள­வர்­க­ளா­கப் பரி­ணா­மம் செய்­யப்­பட்ட கரை­யோ­ரப் பிர­தே­ச தமி­ழர்­கள்

தமிழ் தமி­ழராக இருக்­கக் கூடாது. தமி­ழன் தமி­ழோடு உற­வா­டக் கூடாது என்ற நிலைப்­பா­டும் ஆரம்­ப­கா­லத்­தி­லேயே இருந்­த­மை­யி­னால் தான், நீர்­கொ­ழும்பு, புத்­த­ளம், சிலா­பம் போன்ற பிர­தே­சங்­க­ளில் வாழ்ந்த தமிழ் மக்­களை சிங்­க­ள­வர்­க­ளாக மாற்றி அவர்­க­ளின் பேச்சு வழுக்­கி­லி­ருந்த தமிழ்­மொ­ழி­யைச்­சி­தைத்து, அம்­மொ­ழியை மறக்க வைத்து, அந்த இடங்­க­ளெல்­லாம் சிங்­க­ளப் பிர­தே­சங்­க­ளாக மாற்றி சிங்­கள மொழிக்குச் சொந்­தக்­கா­ரர்­க­ளா­கவே வாழு­கின்ற நிலையை நாட்டை ஆண்ட ஐக்­கிய தேசி­யக்­கட்சி அர­சும், சிறி­லங்கா சுதந்­தி­ரக்­கட்சி அர­சும், திட்­ட­மிட்டு உரு­வாக்கி வைத்­தன. இவை வர­லாற்­றுப்­ப­தி­வு­க­ளா­கும். மூன்று மாவட்­டங்­க­ளும் முழு­மை­யா­கவே சிங்­கள மயப்­ப­டுத்­தப்­பட்­டுள் ளன.

பல ஆண்­டு­க­ளுக்கு முன்­னர் தமிழ்­மொ­ழிக்கு மாநாடு நடத்­தப்­ப­டல்­வேண்­டும். தமிழ்­மொ­ழி­யின் பெரு­மை­களை உல­க­றி­யச் செய்­தல் வேண்­டும். தமி­ழன் தமி­ழ­னாக வாழ்­வ­தற்கு தமிழ் மாநாடு வழி சமைக்­க­வேண்­டும் என்ற எண்­ணங்­கள், சிந்­த­னை­கள் கொண்ட தமி­ழ­றி­ஞர்­கள், புல­வர்­கள், தமிழ் ஆய்­வா­ளர்­கள் ஒன்று சேர்த்து உரு­வாக்­கிய அமைப்­பான உல­கத்­த­மி­ழா­ராய்ச்சி மன்­றம், தனது நான்­கா­வது மாநாட்டை யாழ்ப்­பா­ணத்­தில் நடத்த வேண்­டு­மென்ற விருப்­பத்தை தெரி­வித்­தி­ருந்­தது. இதற்­கான அனு­ம­தியை சிறி­மாவோ அரசு முத­லில் மறுத்­தி­ருந்­தது. கொழும்­பில் நடத்­து­வ­தையே அரசு விரும்­பி­யி­ருந்­தா­லும், மன்­றத்­தி­னர் மறுத்­து­வி­டவே, அதற்­கான கார­ணங்­களை அர­சுக்கு விளக்­கி­யி­ருந்­தா­லும், விருப்­ப­மில்­லாத நிலை­யில் யாழ்ப்­பா­ணத்­தில் நடத்­து­வ­தற்கு அனு­ம­தியை வழங்­கி­யி­ருந்­தது.

திட்­ட­மிட்­ட­படி நான்­கா­வது உல­கத்­த­மி­ழா­ராய்ச்சி மாநாடு 1974 ஆம் ஆண்டு, ஜன­வரி மாதம் 4ஆம் திகதி காலை வேளை­யில் கோலாகல­மாக ஆரம்­ப­மாகி, யாழ் மாந­க­ரம்­களை கட்டி நிற்க, வீர­சிங்­கம் மண்­ட­பத்­தில் தேம­து­ரத் தமிழோசை உல­க­மெ­லாம் பரவ வழி­செய்­வோம் என்ற பலத்த கோஷம் எட்­டுத்­திக்­கி­லும் ஒலிக்க, மங்­கள இசை­மு­ழங்க, தமி­ழன்னை ஆசி வ­ழங்க ஆரம்­ப­மா­கி­ய­மா­நாடு, ஜன­வரி மாதம் 10 ஆம் திக­தி­வரை இடம் பெற்­றுக் கொண்­டி­ருக்­கின்­றது.

யாழ்ப்­பா­ணம் முழு­வ­தும், தமி­ழர்­கள் இலங்­கையை ஆட்சி செய்த தமிழ்­மன் னர்­களது உருவங்களை உணர்­வு ­பூர்­வ­மாகக் காட்­சிப்­ப­டுத்தி தமி­ழர்­கள் ஆண்ட இனம், தமி­ழர்­க­ளுக்­கான அர­சு­கள் கொடி­யோ­டும், முடி­யோ­டும், ஆண்ட வர­லா­று­க­ளை­யும் எடுத்­தி­யம்­பி­ய­மா­நா­டாக மேலும் மேலும் எழுச்­சி­யாக நடந்து கொண்­டி­ருக்க, யாழ். மா­வட்­டத்­தி­லி­ருந்து மட்­டு­மன்றி, பிற­ மா­வட்­டங்­க­ளி­லி­ருந்­தும் பல்­லா­யி­ரக்­க­ணக்­கான மக்­கள் பெரு­ம­ள­வில் வீர­சிங்கம் மண்­ட­பத்தை நோக்கித் திரண்­ட­ப­டி­ இ­ருந்­த­னர்.

தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாடு  குறித்து இறும்­பூது எய்­திய ஈழத் தமி­ழர்­கள்

தமி­ழர்­க­ளால் பெரு­மைப்­பட்ட தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாடு, அறி­ஞர்­க­ளின் பேச்­சுக்­கள், புல­வர்­க­ளின் கவி­தை­கள், பட்­டி­மன்­றங்­கள், ஆய்­வு­கள், பர­த­நாட்­டி­யம் என இயல், இசை, நாட­கங்­கள் என்ற வரி­சை­யில் ஏழு நாள்­வ­ரை­யில் நடந்து கொண்­டி­ருந்­தமை கண்டு உல­கத்­த­மி­ழர்­களே உல­கத்­தில் செம்மை மொழி, முதன்­மொ­ழி­யாம் எம் தமிழ் மொழி, மொழி­க­ளுக்­கெல்­லாம் மூத்­த­மொழி என்ற பெரு­மை­யும் இறும் பூதும் எய்தினர்.

ஏழு நாள்­க­ளாக யாழ் மாந­க­ரம் இந்­திர லோக­மா­கவே காட்­சி­ய­ளித்­துக்­கொண்­டி­ருந்­தது. தமிழை வளர்த்த தமிழ்ப்­பு­ல­வர்­கள், பெரி­யோர்­க­ளின் திரு­வு­ரு­வச் சிலைகள் மேலும் நக­ரைச் செழு­மைப்­ப­டுத்­தி­யி­ருந்­தன. இடை­யி­டையே பொலி­சா­ரின் இடை­யூ­று­கள், நெருக்­க­டி­க­ளும் தலை­தூக்­கி­யி­ருந்த நிலை­யி­லும், மக்­களோ எவற்­றை­யும் பொருட்­ப­டுத்­தா­மல் தமிழ் மக்­கள் மண்­ணில் தமி­ழ­ராய் நடக்­கின்­றோம், மொழி­யின் மூச்­சாய் இருக்­கின்­றோம் என்ற நிமிர்­வு­டன் மாநாட்­டின் இறுதி நாளான ஜன­வரி பத்­தாம் நாள் நிகழ்­வு­க­ளில் கலந்து கொண்­டி­ட­வேண்­டும். தமி­ழ­கத்­தின் தமி­ழ­றி­ஞ­ரான முக­ம­து­வின் தேனி­னும் இனி­மை­யான பேச்­சைக் கேட்­டு­விட வேண்­டு­மென்ற பேரா­வ­லோடு 50ஆயிரத்துக்கும் மேற்­பட்­டோர் வீர­சிங்­கம் மண்­ட­பம் முன் ஆறு­ம­ணி­யி­லி­ருந்து திரண்­டி­ருக்க இறு­தி­நாள் நிகழ்­வு­கள் இரவு ஏழு­ம­ணி­ய­ள­வில் ஆரம்­ப­மா­கின.

நைனா­மு­கம்­ம­து­வின் பேச்சு ஆரம்­ப­மா­னது. கூடி­யி­ருந்த மக்­கள் அவ­ர­து­பேச்­சில் மயங்­கிக் கட்­டுண்­ட­னர். அந்­த­வே­ளை­யில் எவ­ருமே எதிர்­பா­ரா­த­வி­தத்­தில் திடீ­ரென பொலி­ஸார் தங்­க­ளது ஜீப் வண்­டி­களில் மக்­களை ஊட­றுத்து வர முயன்ற வேளை, மக்­களோ அதற்கு இடம் கொடுக்­க­வி­ரும்­பா­து­அப்­ப­டியே வீதி­யின் நடு­வி­லும், வீதி ஓரங்­க­ளி­லும்­அ­மர்ந்­தி­ருக்க பொலி­சார் அந்த அவ­ம­திப்­பால் தங்­க­ளது ஆத்­திர உணர்­வை­யும், மூர்க்­கத்­த­னத்­தை ­யும் காட்ட முனைந்­த­னர்.

அர­சி­னது அடி­வ­ரு­டி­யா­கச்­செ­யற்­பட்ட அப்­போ­தைய யாழ்ப்­பாண நக­ர­பிதா, அல்­பி­ரட்­து­ரை­யப்­பா­வும் பின்­பு­லத்­தி­லி­ருந்து செயற்­பட, பொலி­சா­ரின் அரா­ஜக நட­வ­டிக்­கை­கள் கட்­ட­விழ்த்து விடப்­பட்­டன.

பொலி­ஸா­ரால் திட்­ட­மிட்டு ஆரம்­பிக்­கப்­பட்ட குழப்­பம்

மாநாட்­டைக் குழப்­பு­வது, மக்­க­ளைத்­தாக்­கு­வது, உயி­ரி।­ழப்பை ஏற்­ப­டுத்­து­வது, யாழ்.மா­ந­க­ரத்தை இரு­ளில் மூழ்க விட்டு மக்­க­ளைத் த­விக்க வைப்­பது போன்ற திட்­ட­மிட்ட சதிச்­செ­யல்­க­ளோடு பொலி­சா­ரின் அத்­து­மீ­றல்­கள் ஆரம்­ப­மா­கின. கண்­ணீர்ப்­புகை, துப்­பாக்­கிச் சூடுகளுக்கு மத்­தி­யில் தமிழ்­மக்­க­ளின் அவ­லக்­கு­ரல்­களே அவ்­வி­ட­மெங்­கும் ஓங்கி ஒலித்­தன.

புல்­லுக்­கு­ளம் பகு­தி­யில் உயர் அழுத்­தம் கொண்ட மின்­கம்­பி­களை நோக்கி பொலி­சார் மேற்­கொண்ட துப்­பாக்­கிச் சூட்டில் மின்­சா­ரக்­கம்­பி­கள் அறுந்து நிலத்­தில் வீழ்ந்­த­தில் அவ்­வி­டத்­தில் ஒன்­பது தமி­ழர்­கள் உயி­ரி­ழக்க நேரிட்­டது. பொலி­சா­ரின் அட்­டூ­ழி­யங்­கள் தொட­ரு­கின்­றன. யாழ்­மா­ந­க­ர ப­கு­தி­க­ளில் பொலி­சார் குவிக்­கப்­ப­டு­ கின்­ற­னர். தொடர்ந்து அச்­சம் நில­வு­ கின்­றது. தமி­ழர்­க­ளின் உயிர்­க­ளைப் பறிக்­க­வேண்­டும், தமி­ழுக்­கும் , தமி­ழர்­க­ளின் உணர்­வு­க­ளுக்­கும் சாவு மணி அடிக்­க­வேண்­டும் என்ற இன­வா­தம், தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டின் இறு­தி­நா­ளின் போது வெளிப்­பட்­டது .

அது அன்­றி­ரவு நிரூ­ப­ண­மா­கி­யது. நான்­கா­வது உல­கத்­த­மி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டின் ஊடாக தமி­ழி­னம் ஒன்­று­பட்­டு­விட்­டது. விடு­த­லை­வேட்­கை­யும் பீறிட்­டெ­ ழு­கின்ற வேளை­யில் 42 தமிழ் இளை­ஞர்­கள் அர­சி­னால் கைது செய்­யப்­பட்டு தடுப்­புக்­கா­வ­லில் வைக்­கப்­பட்­டமை குறித்த சம்பவம் அர­சி­னால் தமி­ழர்­க­ளது தலை­நி­மிர்­வைப் பொறுக்க முடி­யாது கட்­ட­விழ்த்து விடப்­பட்­ட­தொரு சதி­ யா­கும் என்பதை நிரூபித்தது.

போராட்ட உணர்­வு­களை இப்­ப­டி­யான அட்­டூ­ழி­யச் சம்­ப­வங்­க­ளு­டாக ஆரம்­பத்­தி­லேயே முற்­றாக அழித்து விட­ வேண்­டும் என்ற நய­வஞ்­சக நோக்­கில்­தான், ஒன்­பது தமி­ழர்­க­ளைக் காவு கொண்­ட­தன் மூலம் நான்­கா­வது உல­கத் தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டின் இறுதி நாள் நிகழ்­வு­கள் திட்­ட­மிட்டு க் குழப்­பப்­பட்டன.

தமி­ழர் இளை­ஞர்­க­ளி­டையே சிங்கள ஆட்­சி­யா­ளர்­கள் குறித்த வெறுப்­பு­ தலை­தூக்­கக் கார­ண­மாய் அமைந்த சம்­ப­வம்

இறுதி நாளில் இடம் பெற்ற பொலி­சா­ரின் அரா­ஜ­கச் சம்­ப­வங்­கள் இளை­ஞர்­க­ளின் விடு­த­லை­வேட்­கையை அதி­க­ரிக்­கச்­செய்­தன. 44 ஆண்­டு­கள் கால வர­லாற்­றில், ஈழத்­த­மி­ழி­னம் பட்ட அவ­லங்­க­ளும், சொத்­த­ழி­வு­க­ளும், பல்­லா­யி­ரக்­க­ணக்­கான உயி­ரி­ழப்­பு­க­ளும், இடப்­பெ­யர்­வு­க­ளும், இடம்­பெ­று­வ­தற்கு நான்­கா­வது உல­கத்­த­மி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டில் பொலி­சாரை ஏவி­விட்டு நடத்­தப்­பட்ட வன்­மு­றை­க­ளும், படு­கொ­லை­க­ளும் தான் காரணமா­கின. தமி­ழர்­களை அழிப்­ப­தற்­கும், தமி­ழ் உணர்வு­களை இல்­லா­தொ­ழிப்­ப­தற்­கும் பிள்­ளை­யார் சுழி­போட்டு வைத்­தது அந்­தத் தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டுப் படு­கொ­லைச்­சம்­ப­வமே.

மாநாட்டு நிகழ்­வு­களைக் கண்­டு­க­ளிக்­க ­வெ­னத் திரண்­டி­ருந்த தமிழ் உணர்வு கொண்ட ஏறக்­கு­றைய 50 ஆயி­ரம் பேர் வரை­யி­லான தமிழ் மக்­க­ளில் ஒன்பது உயிர்­கள் திட்­ட­மிட்­டுக்­காவு கொள்­ளப்­பட்­ட­மையே, தாம் தனித்­த­வ­மா­ன­தொரு தேசிய இன­மாக வாழ வேண்­டு­மென்ற எண்­ணத்­தைத் தமிழ் மக்­க­ளி­டையே உரு­வாக்கி வைக்­கக் கார­ண­மா­கி­யது.
பொலி­சா­ரி­னது அந்­தத்­திட்­ட­மிட்ட செயற்­பாடு தொடர்­பாக விசா­ர­ணை­ கள் மேற்­கொள்­ளப்­பட வேண்­டு­மென்ற கோரிக்கை முன்­வைக்­கப்­பட்ட போதி­லும், அந்த வேளைய சிறி­மாவோ அம்­மை­யா­ரின் தலை­மை­யி­லான அரசு அதற்கு இனங்­க­வில்லை. ஆயி­னும் சுதந்­தி­ர­மான விதத்­தில் நிறு­வப்­பட்ட விசா­ர­ணைக்­குழு, சம்­ப­வத்­துக்­கான முழுப்­பொ­றுப்­பை­யும் பொலி­சார் மீது சுமத்­தித் தனது அறிக்­கையை வௌியிட்­டி­ருந்­தது.

குறித்த அந்­தத் தமி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டின்­போது உயிர்­நீத்த ஒன்­பது தமி­ழர்­க­ளது நினை­வாக யாழ் வீர­சிங்­கம் மண்­ட­பத்­துக்கு முன்­பாக நிறு­வப்­பட்ட நினை­வுத் தூண்­கள் கூட அசா­தா­ர­ண­மான சூழல் நில­விய கால கட்­ட­மொன்­றில் இடித்­த­ழிக்­கப்­பட்­டன, ஆயி­னும் மீண்­டும் அதே இடத்­தில் அத்­த­கைய நினை­வுத்­தூண்­கள் எழுப்­பப்­பட்டு, தமிழ் உணர்­வா­ளர்­க­ளால் வரு­டா­வ­ரு­டம் ஜன­வரி பத்­தாம் நாளில் உயி­ரி­ழந்­த­வர்­கள் தொடர்­பான நினைவு கூரல் இடம் பெற்று வரு­கின்­றது.
ஈழத்­த­மி­ழர்­க­ளின் பல துய­ரச்­சம்­ப­வங் களில் வர­லாற்று ரீதி­யில் முக்­கி­யத்­து­ வம் பெற்ற நான்­கா­வது உல­கத்­த­மி­ழா­ராய்ச்சி மாநாட்­டுப் படு­கொ­லை­க­ளும் ஒன்­றா­கும்